Klaas Wilting slaat weer door: hysterisch anti-Trump én anti-Poetin
In dit artikel:
Voormalig politie-woordvoerder Klaas Wilting heeft op X felle aanvallen geplaatst tegen de ontvangst van Vladimir Poetin en Donald Trump, waarbij hij beide leiders met harde, veroordelende bewoordingen wegzette. De schrijver van het stuk reageert daarop met scherpe kritiek: Wilting zou hysterisch en opportunistisch scoren, en vooral blind zijn voor de hypocrisie van westerse landen en hun politieke elites.
Het artikel somt voorbeelden op van westerse militaire betrokkenheid van de afgelopen decennia — de Amerikaanse invasie van Irak in 2003, de 20-jarige bezetting van Afghanistan, de NAVO-bombardementen in Libië en westerse inmenging in Syrië — en wijst erop dat ook Nederland daarin meedeed. Volgens de auteur wordt over deze acties weinig vergelijkbare verontwaardiging geuit door Wilting en soortgenoten; Israëlische aanvallen en westerse veiligheidsinterventies krijgen vaak politieke goedkeuring of eufemistische labels, terwijl kritiek op andere leiders luid wordt uitgesproken.
De kernbeschuldiging is dat Wilting en veel media- en politieke figuren selectieve verontwaardiging bedrijven: morele veroordeling wordt ingezet tegen de “vijand van het moment,” niet uit consequente principes. Kritiek op westerse acties of op bondgenoten wordt genegeerd of weggezet als pro-Russisch of extreemrechts, waardoor een eerlijk debat wordt ondermijnd. De schrijver noemt Wiltings tweets niet alleen hypocriet maar ook potentieel gevaarlijk, omdat ze het beeld versterken dat het Westen moreel verheven is en geen eigen verantwoordelijkheid draagt.
Volgens het artikel leidt die eenzijdige moraliteit tot verlies van geloofwaardigheid en publiek vertrouwen; burgers raken sceptisch ten opzichte van politiek en media wanneer zij de dubbele maatstaf herkennen. De conclusie is dat Wiltings uitingen exemplarisch zijn voor een bredere, schadelijke patroon van nep-moraal binnen Nederlandse en Europese elitekringen — een houding die de auteur veel problematischer en beschamender acht dan de leiders waartegen Wilting uithaalt.