'Kenmerken van apartheid' en bombardementen: hoe onderdrukking Palestijnen op de Westoever treft

In dit artikel:

Bij een recente grootschalige inval van het Israëlische leger op de Westelijke Jordaanoever zijn minstens tien Palestijnen omgekomen, waaronder vijf vrouwen en drie kinderen. Deze actie, die in de steden Tubas, Jenin en Tulkarem plaatsvond, wordt beschouwd als een van de grootste militaire operaties in het gebied sinds 2005. De inval heeft plaatsgevonden te midden van voortdurende spanningen in de regio, die sinds de uitbraak van geweld op 7 oktober weer in de internationale schijnwerpers staat.

Het Israëlische leger argumenteert dat de aanval gericht was op het neutraliseren van gewapende militanten. De Westelijke Jordaanoever, waar ongeveer drie miljoen Palestijnen woonachtig zijn, wordt volgens internationaal recht als Palestijns grondgebied beschouwd, maar Israël heeft het sinds 1967 bezet. Naast de slachtoffers, ervaren Palestijnen dagelijks de gevolgen van militaire aanwezigheid en controle, zoals lange wachttijden bij meer dan honderd checkpoints en de mogelijkheid van willekeurige detentie zonder proces.

In veel gevallen worden Palestijnen geconfronteerd met fysieke en psychologische mishandeling bij deze checkpoints. Israëlische kolonisten daarentegen genieten andere juridische bescherming en worden onder civiel recht behandeld, wat bijdraagt aan de ongelijkheid in het gebied. Geweld door kolonisten tegen Palestijnen, inclusief aanvallen op dorpen en dieren, gebeurt vaak zonder tussenkomst van Israëlische soldaten.

De situatie op de Westelijke Jordaanoever neemt in ernst toe, met berichten over toenemende militaire activiteiten die lijken op die in Gaza, inclusief luchtaanvallen. Er is groeiende bezorgdheid over de situatie en de mogelijkheid dat de spanningen verder escaleren.