Kabinet houdt met miljarden belastinggeld een vervuiler in leven

In dit artikel:

Het kabinet wil naar verluidt miljarden investeren in Tata Steel in IJmuiden. De schrijver noemt dat geen transitie maar staatsgreep van greenwashing: publiek geld zou een vervuilende industrie kunstmatig in leven houden in plaats van echt te verduurzamen.

Belangrijkste bezwaren:
- Financiële prioriteiten: schaarse miljarden zouden beter gaan naar bewezen duurzame technologieën (waterstof, circulaire bouw, hernieuwbare maakindustrie) in plaats van een hoogemissie staalbedrijf te steunen.
- Effect op concurrentiekracht: terwijl andere landen inzetten op nieuwe industrieën, zou Nederland door deze keuze achterop raken en bestaande achterstanden subsidiëren.
- Gezondheid en sociaal ethische overwegingen: in de IJmond kampen kinderen en inwoners met luchtwegaandoeningen en een hoger kanker‑risico; subsidiëren van de vervuiler wordt als moreel problematisch gezien.
- Arbeidsmarktbeleid: behoud van banen moet via omvorming en omscholing naar groene maakindustrie gebeuren, niet via het tijdelijk in leven houden van de oude keten.
- Strategische keuze: in plaats van ‘kunstmatige levensverlenging’ is afscheid nemen en het investeren in een nieuwe generatie industrie — met risico‑ en kansenmanagement — volgens de schrijver moediger en toekomstgerichter.

Kort gezegd: de investering wordt gepresenteerd als vergroening, maar volgens de auteur is het vooral status‑quo-behoud dat Nederland de transitie kan kosten.