"Je hoort ze schreeuwen in de nacht" - wolven terreur in Drenthe loopt uit de hand
In dit artikel:
In Drenthe raakt boerin Henny Lensing haar kudde galloway-runderen langzaam kwijt door aanvallen van wolven. Op haar boerenbedrijf in het Elperstroomgebied — zo’n 600 hectare natuurgrond bij Midden-Drenthe — begonnen de problemen in 2022, maar in 2023 escaleerden de verliezen: tien kalveren verdwenen van het land. Dit jaar overleeft volgens Lensing geen enkel kalf de zomer; ook volwassen koeien worden zwaar verwond en soms afgemaakt. ’s Nachts horen omwonenden het gehuil van wolven en het gekrijs van gewonde dieren.
De wolvenkeer terug naar Nederland sinds 2015 wordt door natuurbeschermers en overheden gevierd als natuurbereik en biodiversiteitswinst. Voor veel boeren zoals Lensing betekent die terugkeer echter economische en emotionele ruïne. Lensing zegt bitter: “Op deze manier zijn we wolfverzorgers geworden.” Zij en andere veehouders ervaren weinig ruimte voor daadkracht: meldingen van aanvallen leiden vaak alleen tot rapporten, vergoedingen komen traag en dekt volgens hen niet de werkelijke schade.
Staatsbosbeheer en de provincie herkennen het probleem maar noemen het een lastig evenwicht tussen natuur en landbouw; een SBB-functionaris spreekt van een “dilemma” en wijst erop dat wolven zich aanpassen en leren. Boeren voelen zich desalniettemin losgelaten door beleid dat de wolf streng beschermt — volgens de reportage verandert dat de praktijk: veehouders stoppen met begrazing in natuurgebieden, verkopen dieren of beëindigen hun bedrijf. Daardoor krimpt de kleinschalige veehouderij niet alleen door stikstofbeleid, zo schrijven betrokkenen, maar ook door wat zij omschrijven als het roofdierbeleid van Brussel en Den Haag.
De reportage stelt een fundamentele spanningslijn aan de kaak: wettelijke bescherming van een roofdier versus de levens en het bestaan van boeren en hun dieren. Kritiek richt zich op trage afhandeling van schadeclaims, bureaucratische terughoudendheid om wolven te bestrijden en het gevoel dat natuurherstel hand in hand gaat met boerenleed. De vraag volgens betrokkenen is niet of beleid moet veranderen, maar hoe snel — elke week vertraging betekent meer slachtoffers.
Kortom: in Drenthe botsen natuurbescherming en landbouwpraktijk scherp. Boeren ervaren dat de terugkeer van de wolf hun bedrijfsvoering en dierenwelzijn bedreigt, terwijl terreinbeheerders en beleidsmakers de terugkeer vooral als natuurwinst verdedigen.