Jan Dijkgraaf velt vernietigend oordeel over Wybren van Haga: "Niemand die het boeit"

In dit artikel:

Wybren van Haga, voormalig VVD’er en later kortstondig FVD-aanhanger, heeft aangekondigd terug te treden als leider van zijn partij BVNL (Belang van Nederland). De aankondiging viel samen met een breed gevoel van onverschilligheid in Nederland: er ontstond nauwelijks debat, weinig medeleven en vrijwel geen publieke rouw om zijn vertrek.

Columnist Jan Dijkgraaf zette die algemene laconieke houding scherp neer in zijn veelgelezen “Briefje van Jan”, waarin hij het nieuws over Van Haga rangschikt naast alledaagse, onbeduidende gebeurtenissen om te illustreren dat het vertrek feitelijk geen spoor nalaat in het publieke leven. Volgens Dijkgraaf en veel andere commentatoren heeft Van Haga in zijn politieke loopbaan weinig wezenlijks toegevoegd: geen doorzichtige visie, geen blijvende invloed op coalitievorming en geen beweging binnen het publieke debat.

Het artikel schetst Van Haga’s carrière als een opeenvolging van dringende verschuivingen — VVD, FVD, dan eigen partij — waarbij zijn optredens vooral werden gekenmerkt door opportunistische thema’s zoals coronascepsis, amateuristische videoboodschappen en wisselende steunbetuigingen (bijvoorbeeld aan boeren of ondernemers). Het grootste gevolg van zijn aanwezigheid in de politiek zou volgens de schrijver vooral negatief zijn geweest: versnippering van het rechts keuzepalet en het weghalen van zetels bij partijen die mogelijk wel impact hadden kunnen hebben.

De conclusie is hard: Van Haga heeft vooral ruis geproduceerd en nauwelijks iets opgebouwd; zijn vertrek wordt door velen dan ook gezien als opluchting. Tegelijk wordt gewaarschuwd dat zijn vertrek de structurele fragmentatie van rechts niet oplost zolang soortgelijke splinterpartijen blijven bestaan.