Jan Dijkgraaf fileert Dilan Yesilgöz genadeloos: "Een kakelende schijnvertoning in Pauw & De Wit"

In dit artikel:

Columnist Jan Dijkgraaf haalt fel uit naar VVD-leider Dilan Yesilgöz en bestempelt haar recente poging tot “herprofilering” als een toneelstukje. In zijn nieuwe "Briefje van Jan", gericht aan de door hem spottend aangeduidte “kakelkip”, zet hij haar neer als onveranderd PR-gedreven, rumoerig en inhoudsarm: hetzelfde oude VVD-leiderschap verpakt als nieuwe stijl.

Dijkgraaf verwijst naar Yesilgöz’ verschijningen van de afgelopen weken — en in het bijzonder een recente uitzending van Pauw & De Wit — waar hij meent dat minder fel zijn en vriendelijker tonen niet doorwerken in haar politieke inhoud. Volgens hem blijft er vooral lawaai over, geen debat of visie; Yesilgöz zou anderen overstemmen zonder echte ideeën bij te dragen.

De columnist breidt zijn aanval uit tot een bredere beschrijving van de VVD als onderdeel van een politiek kartel dat vooral op imago draait. Kiezers raken daardoor ontmoedigd, want ze ervaren politieke presentaties als retorische theaterstukken in plaats van oprechte beleidskeuzes. Dijkgraaf stelt dat Yesilgöz wel rechts wil lijken in retoriek, maar beleid voert dat naar links neigt — een kloof die vertrouwen ondermijnt.

Als illustratie liet Dijkgraaf zelfs een AI (ChatGPT) een venijnig gedicht over Yesilgöz schrijven, waarmee hij wilde aantonen dat technologie tegenwoordig scherper commentaar kan leveren dan sommige politici. Zijn conclusie: zelfreflectie bij de politica ontbreekt en haar leiderschap oogt leeg en gestuurd door mediaconsultants.

Uiteindelijk gebruikt Dijkgraaf Yesilgöz als symbool voor een politiek waar vorm zwaarder weegt dan inhoud. Hij suggereert cynisch dat zij alleen kiezers van meer rechtse partijen kan weglokken als zij haar ruwe imago behoudt — een teken, volgens hem, van de gebrekkige staat van de Nederlandse politiek, waarin show vaak zwaarder telt dan visie.