Jammer van dat songfestival, maar je moet de zaken wel in perspectief blijven zien

In dit artikel:

AvroTros heeft onlangs besloten geen Nederlandse inzending naar het Eurovisie Songfestival te sturen als Israël deelneemt. De omroep sluit zich daarmee aan bij landen als Spanje, Ierland, Slovenië en IJsland. De keuze is ingegeven door verontwaardiging over de massale doden in Gaza en door de opvatting dat grootschalig feestvieren tijdens zo’n humanitaire crisis ongepast is. Daarnaast speelde mee dat de Israëlische omroep opvallend veel politieke marketing inzet — onder meer met een billboard op Times Square en intensieve stemcampagnes — wat het festival volgens critici politiek gekleurd maakt.

De columnist bestrijdt de gedachte dat sport en culturele evenementen ‘niet gepolitiseerd’ mogen worden: in de praktijk zijn politiek en internationale wedstrijden al lang met elkaar verweven, bijvoorbeeld in de beperkingen voor Russische sporters. Het vaak gehoorde tegenargument dat artiesten en atleten die het regime niet steunen onterecht gestraft worden, noemt hij te makkelijk: voor wie dagelijks geconfronteerd wordt met het onrecht in Palestina weegt nationale representatie in een liedjeswedstrijd weinig.

Volgens de schrijver laat Nederland met AvroTros een moreel signaal zien door hoofd- en bijzaken te scheiden — geen hysterie over outfits of valse noten, maar prioriteit voor grotere morele kwesties. Natuurlijk lost dit geen geweld of honger op, maar het is een manier om als samenleving je ethische positie kenbaar te maken; als de overheid dat nalaat, kunnen maatschappelijke organisaties die rol vervullen. Tot slot wordt verwezen naar een nieuwe videoserie van Özcan en Anna.