Jack van Gelder fileert CDA-leider Bontenbal: "Hij is niet in orde"

maandag, 8 september 2025 (17:52) - Dagelijkse Standaard

In dit artikel:

Jack van Gelder heeft zijn scherpe kritiek op CDA-leider Henri Bontenbal opnieuw uitgesproken tijdens De Oranjezondag, naar aanleiding van Bontenbals interview bij Hélène Hendriks. De oud-presentator stelde dat Bontenbal “niet eerlijk” en zelfs “niet in orde” is, en klaagde dat de CDA-voorman in de praktijk steeds vaker meebeweegt met GroenLinks en de PvdA, ondanks zijn bewering geen linksere koers te varen.

Van Gelder verwijst expliciet naar Bontenbals stemgedrag: waar de partij vroeger eigen standpunten over migratie, gezin en waarden hanteerde, stemmen Bontenbal en zijn fractie de laatste tijd opvallend vaak met GroenLinks-PvdA mee. Dat wekt volgens hem wantrouwen bij kiezers en doet afbreuk aan de claim het politieke midden te vertegenwoordigen. Toen Bontenbal die linkse partijen een “middenpartij” noemde, vond Van Gelder dat een bewijs dat er iets mis is.

Tegenwerpingen aan tafel — onder meer van politiek verslaggever Hannah Warnar, die opmerkte dat er ook overlap met de VVD bestaat, en van presentatrice Hendriks, die vroeg of Van Gelder het verkiezingsprogramma had gelezen — veranderden zijn oordeel niet: hij gaf toe het programma niet te hebben doorgenomen en sprak vooral als een gewone kijker die Bontenbals handelen beoordeelt op wat hij ziet.

De discussie raakt aan een breder probleem binnen het CDA: een groeiend vertrouwenstekort en een onduidelijke profilering. Waar de partij ooit leidend was, ziet Van Gelder een “schim” overgebleven die tussen links meebuigen en rechts verliezen verwikkeld is. Daardoor zouden kiezers teleurgesteld raken en verdwijnen naar alternatieven — voorbeeld genoemd: Pieter Omtzigt, die het gat heeft opgevuld.

Samengevat gebruikt Van Gelder zijn publieke platform niet alleen om Bontenbal persoonlijk aan te vallen, maar ook om een diepere identiteit- en geloofwaardigheidscrisis binnen het CDA aan de kaak te stellen. Als zelfs iemand buiten de parlementaire wereld de partijleider onbetrouwbaar noemt, aldus de kritiek, onderstreept dat hoe groot de afstand tot veel kiezers inmiddels is.