Islamisering en politieke correctheid kosten het Verenigd Koninkrijk de kop

In dit artikel:

De islamisering van Groot-Brittannië vormt volgens het artikel een duidelijk voorbeeld van hoe immigratie, politieke terughoudendheid en beleidskeuzes samen leiden tot grote maatschappelijke spanningen en aantastingen van westerse normen. De auteur beschrijft een reeks gebeurtenissen en trends sinds de aanslagen van 7 juli 2005 (56 doden, honderden gewonden) tot recente incidenten en maatschappelijke reacties, en betoogt dat het Britse establishment vaak terugdeinst voor scherpe kritiek op islamitische elementen uit angst voor het stempel ‘racist’.

Belangrijke incidenten en hun betekenis
- 7/7 (Londen, 2005): de bomaanslagen worden nog vaak voorzichtig besproken; termen als “islam” of “jihadisme” worden in het openbare debat door politici en media veelal vermeden.
- Manchester Arena (2017): de zelfmoordaanslag met 22 doden had mogelijk voorkomen kunnen worden, stelt de auteur, omdat een beveiliger een verdachte persoon niet durfde te benaderen uit angst als racist te worden bestempeld.
- Moord op parlementslid David Amess (2021): de dader, een sympathisant van IS, leidde tot discussies die meer gingen over de “toon van het debat” en online anonimiteit dan over islamistische motivatie.
- Haroon Aswat: de vrijlating van een man die wordt gezien als het brein achter 7/7 en die naar verluidt banden had met 9/11-opzet, wordt door velen als een pijnlijke bevestiging van een te milde justitiële houding ervaren.
- Grooming gangs: grootschalige misbruikzaken door overwegend Pakistaanse bendes werden decennialang onvoldoende aangepakt, deels uit angst voor beschuldigingen van racisme; de schendingen in plaatsen als Rotherham (duizenden slachtoffers volgens onderzoeken) hebben het vertrouwen in politie en politiek ondermijnd.

Politieke en sociale patronen
- Politieke correctheid en een reflex om moslimgemeenschappen te sussen leiden volgens de auteur tot een patroon waarin moslims vaak als slachtoffer worden gepositioneerd en bestuurders die rol faciliteren. Als gevolg zouden problemen als islamistisch extremisme, seksuele misdrijven binnen migrantenmilieus en segregatie te weinig openlijk besproken worden.
- Het veiligheidsbeeld is ernstig: ongeveer 40.000 personen in het VK staan op een “terror watch list”, een getal dat volgens het stuk aangeeft hoe omvangrijk het potentiële gevaar is. Tegenover dit islamitische risicoperspectief staat dat extreemrechts in twee decennia veel minder dodelijke aanslagen veroorzaakte.
- Er is een groeiend gevoel van onbehagen bij brede groepen Britten over immigratie, dito huisvesting van asielzoekers (zogeheten ‘migrant hotels’) en de verandering van wijken. Dit voedt demonstraties zoals de “Unite the Kingdom”-mars van Tommy Robinson, waarin vooral anti-immigratiegevoelens tot uiting komen.

Rechtsstaat, repressie en vrijheid van meningsuiting
- De auteur wijst op een groeiende neiging van de staat om op te treden tegen uitingen die “ergernis” of “angst” veroorzaken: circa 12.000 aanhoudingen per jaar op grond van de Malicious Communications Act worden genoemd. Arrestaties van critici van bijvoorbeeld trans-activisme worden aangevoerd als voorbeeld van breder optreden tegen afwijkende meningen.
- Er bestaat vrees dat het streven om islamofobie wettelijk aan te pakken leidt tot een “speciale status” voor bepaalde groepen en het verder insnoeren van debat rond islamitisch extremisme en vrouwenrechten binnen moslimgemeenschappen.

Gevolgen en waarschuwingen
- De combinatie van snelle demografische veranderingen, gebrekkige integratie en bestuurlijke terughoudendheid zou parallelle samenlevingen en verminderde sociale samenhang creëren. Sommige analisten waarschuwen zelfs voor het risico op ernstige onrust of gewelddadige botsingen tussen bevolkingsgroepen en de staat.
- Internationale stemmen zoals Donald Trump en JD Vance hebben Europa al openlijk gewaarschuwd voor de gevolgen van open grenzen en islamisering; binnen het VK voedt dat het debat over identiteit, veiligheid en soevereiniteit.
- De schrijver waarschuwt Nederland dat het Britse voorbeeld een voorland kan zijn: het negeren van signalen en het niet aanspreken van problematische ontwikkelingen vergroot de kans op ontwrichting.

Context en nuance (aanvulling)
- Er bestaan in het VK ook tegengestelde inspanningen: onderzoeken (bijv. Jay Report over Rotherham), vervolgingen en beleid gericht op bestrijding van terrorisme en kinderuitbuiting laten zien dat problemen niet onzichtbaar zijn voor autoriteiten. De discussie draait vooral om de effectiviteit en toon van dat beleid.
- De problematiek raakt complexe afwegingen tussen bescherming tegen discriminatie, waarborgen van veiligheid en behoud van vrije meningsuiting; politieke keuzes daarin bepalen volgens het artikel veel van de toekomstige stabiliteit.

Kort gezegd: volgens de auteur heeft Groot-Brittannië door gecombineerde effecten van immigratie, integratieproblemen en politiek-correcte terughoudendheid te maken met versterkte islamisering en groeiende maatschappelijke spanning — een ontwikkeling die ook relevant is voor Nederland.