Is het niet wat te gemakkelijk om China overal de schuld van te geven, zoals nu bij Nexperia?

In dit artikel:

De Volkskrant‑journalist en financieel-economisch columnist schetst hoe een reeks beslissingen vanaf 2006 heeft geleid tot de huidige politieke ingreep rond Nexperia. In 2006 verkocht Philips zijn halfgeleiderdivisie aan investeerders; die activiteit groeide uit tot NXP met het hoofdkantoor in Eindhoven maar een beursnotering in de VS. Rond 2016 splitste NXP een onderdeel dat eenvoudige chips maakte (voor onder andere koelkasten en auto’s) af als Nexperia. In 2019 nam het Chinese Wingtech dat bedrijf over. Zes jaar later — in 2025 — plaatste minister van Economische Zaken Vincent Karremans Nexperia onder curatele, de eerste zo ingrijpende staatsmaatregel sinds 1954. Als reden worden wanbeleid, mismanagement en belangenverstrengeling genoemd.

De columnist bekritiseert de selectieve verontwaardiging: jarenlang lieten opeenvolgende Philips‑besturen het concern uiteen vallen, waardoor veel waarde verdween (waarbij de schrijver vergelijkt: Philips nu ≈ €22 mrd, NXP ≈ €48 mrd, ASML ≈ €312 mrd). Tal van dochterbedrijven verdwenen zonder dat de staat ingreep. Nu men wél ingrijpt, lijkt dat volgens de auteur deels gedreven door een hedendaagse antipathie tegenover Chinese overnames en het politieke klimaat dat staatsinterventie en protectionisme normaliseert — een echo van het opvallende buitenlandse beleid van figuren als Trump. China wordt gemakkelijk aangewezen als zondebok voor uiteenlopende problemen in de Nederlandse en Europese economie, terwijl dezelfde zorgen al bestonden toen Den Haag in 2019 de verkoop toestond.

De schrijver erkent de reële zorgen over China — autoritarisme en mensenrechtenschendingen — maar stelt dat die argumenten niet consistent zijn toegepast. Concluderend meent hij dat als er al staatsoptreden had moeten komen, dit veel eerder richting Philips zelf had moeten plaatsvinden in plaats van pas nu bij een Chinese koper.