ING-baas 'speelt politicus' en offert eigendom klant op om bank te beschermen

In dit artikel:

Ton F. van Dijk heeft in een digitale open brief kritiek geuit op ING-directeur Peter Jacobs nadat die in een interview met Trouw pleitte voor een wettelijk verkoopverbod vanaf 2030 op woningen met een energielabel onder C. Van Dijk besloot niet via de bankformele weg te klagen — ING laat een “directieklacht” in 2025 uitsluitend per post binnenkomen — en publiceert zijn bezwaar online omdat hij vreest dat zorgen van gewone huiseigenaren anders in een postkamer verdwijnen.

Van Dijk stelt dat Jacobs’ voorstel vooral kwetsbare groepen zou raken: gepensioneerden met alleen AOW, mensen met krappe inkomens of scheidingen, starters en alleenstaanden in oude woningen. Deze groepen beschikken vaak niet over de tienduizenden euro’s die nodig zijn om huizen naar label C te brengen. Volgens Van Dijk dreigt daardoor een klasse van huiseigenaren te ontstaan die vastzit in een onverkoopbaar huis, bijvoorbeeld na gedwongen verhuizing door scheiding, baanverlies, zorg of overlijden.

Hij stelt tevens dat Jacobs’ motief niet primair klimaatgeoriënteerd is maar financieel: ING bezit naar eigen zeggen meer dan 100 miljard euro aan hypotheken en zou een waardedaling van die portefeuille willen voorkomen. Van Dijk noemt het problematisch dat een banktopman publiek pleit voor ingrijpende wetgeving — een maatregel die fungeert als (de facto) onteigening zonder compensatie — en daarmee het eigendomsrecht van klanten aantast. Daarmee overschrijdt Jacobs volgens hem een grens tussen bankier en wetgever.

Van Dijk erkent dat veel huiseigenaren willen verduurzamen, maar benadrukt dat dit alleen acceptabel is als het eerlijk en betaalbaar is en gepaard gaat met beloningen of haalbare financieringsroutes, niet met dreigementen richting mensen die geen buffer hebben. Hij vraagt Jacobs zijn pleidooi voor een verkoopverbod in te trekken, en ING terughoudender te zijn met politieke uitspraken die klanten direct kunnen schaden. De brief roept de bank op om klanten te “empoweren” in plaats van te bedreigen.

Context: het debat over verplichte minimumnormen voor woningisolatie en verkoopbaarheid van slecht geïsoleerde huizen speelt in Nederland vanwege klimaatdoelen, hogere energiekosten en de financiële risico’s voor hypotheekverstrekkers. Kritiek komt vooral uit bezorgdheid over betaalbaarheid, sociale ongelijkheid en de rol van niet-gemandeerde private actoren die politieke voorstellen doen.