In Kenia is een Gen-Z'er nu presidentskandidaat

In dit artikel:

In juni 2025 laaiden in Nairobi opnieuw massale jongerenprotesten op, precies een jaar na de eerste landelijke opstand van Keniaanse Gen Z’ers tegen een nieuwe belastingwet. Jongeren trokken door het winkelgebied van de hoofdstad, zwaaiden met vlaggen, beklommen palen en kregen het hard te verduren: zwaar politiekorps met pantserwagens, waterkanonnen en traangas, straatverkopers met maskers en opnieuw dodelijk politiegeweld.

In oktober 2025 oogt het centrum echter weer normaal: matatu-bussen rijden, kantoormedewerkers gaan naar hun werk en vernielde etalages zijn hersteld. Die schijn van rust verbergt volgens activisten een aanhoudende spanning; het protest is niet weggeëbd maar suddert voort. De onvrede raakt niet opgelost: werkloosheid, stijgende prijzen, ongelijkheid en politiegeweld blijven de kernklachten.

De protestbeweging heeft wel impact gehad: president William Ruto zette zijn kabinet af en de omstreden belastingwet werd aangepast, maar prijsstijgingen voor basisproducten bleven ongewijzigd. Veel jongeren zoeken nu alternatieve wegen voor verandering. Prominenten uit de opstanden stappen in lokale bestuursfuncties en adviesraden; een bekende activist, Boniface Mwangi, kondigde een presidentskandidaatstelling voor 2027 aan. Kunstenaars, cabaretiers en dichters mobiliseren jongere kiezers digitaal en via “artivisme”, nadat de opkomst onder jongeren bij de verkiezingen van 2022 laag was.

Voorstanders zien de beweging transformeren van straatprotest naar meer berekende, institutionele en culturele vormen van verzet — een ontwikkeling die volgens sommigen gevaarlijker kan zijn voor de gevestigde macht omdat ze langduriger invloed zoekt.