In Gaza zien vrienden elkaar weer op het strand
In dit artikel:
Kinda Khalil Al‑Hato (21), student uit Gaza‑stad, kon na twee jaar oorlog voor het eerst weer naar het strand en zag oude vrienden terug. Hoewel kleine momenten van normaliteit terugkeren — marktbezoeken, politie op straat, lachen met elkaar — is bijna alles in Gaza blijvend beschadigd. Veel cafés en restaurants zijn verwoest of onbereikbaar, velen leven in armoede, en Al‑Hato verloor een universitaire vriendin tijdens de gevechten.
Vrijwilliger Ashraf Skaik merkt wel prijsdalingen op: de prijs van rijst en suiker viel sterk terug vergeleken met de oorlogsperiode. Toch blijft basisvoorzieningen tekortschieten: vervuild water, nauwelijks tenten, minimale elektriciteit en weinig benzine. Slechts een minderheid kan op gas koken. Warme maaltijden zijn vaker beschikbaar via gemeenschapskeukens, maar de infrastructuur voor herstel ontbreekt — er zijn geen machines om puin te ruimen en veel agrarische input zoals zaden of olijfbomen komt niet binnen.
De humanitaire situatie blijft kritiek. De WHO‑directeur waarschuwde dat de honger niet afneemt; sinds het staakt‑het‑vuren kwamen 853 vrachtwagens hulp binnen — ongeveer 60 per dag — terwijl de afgesproken aanvoer 600 per dag zou moeten zijn. Het Rode Kruis en hulporganisaties noemen de beperkte instroom “onbegrijpelijk”; veel NGO’s wordt de toegang geweigerd wegens registratie‑eisen, waardoor commerciële goederen binnenkomen die niet aansluiten op medische en voedselurgenties. Basisvoedsel is bovendien voor velen onbetaalbaar: tomaten kosten nu bijna 4 euro per kilo, vergeleken met ongeveer 0,30 euro vóór de oorlog.
Onderwijs en zorg zijn zwaar getroffen: 97 procent van de scholen is beschadigd en naar schatting 600.000 kinderen beginnen hun derde jaar zonder regulier onderwijs. Universiteiten liggen grotendeels in puin; Al‑Hato volgt nu online hoorcolleges, vaak via opgenomen lezingen van docenten binnen en buiten Gaza. Medische evacuaties blijven moeilijk; ongeveer 15.000 patiënten met ernstige verwondingen of chronische ziekten wachten op behandeling buiten de enclave terwijl de grensovergang bij Rafah gesloten is.
Ongeveer 300.000 mensen die naar het zuiden waren gevlucht, keerden recent terug naar het noorden, maar velen vinden niets meer terug en vrezen hernieuwd geweld. Meer dan de helft van Gaza’s ruim twee miljoen inwoners woont in tenten die weinig bescherming bieden tegen de naderende winter. Hoewel er opluchting klinkt over het schijnbare einde van de oorlog, blijft Gaza verre van hersteld: de enclave is grotendeels verwoest, tienduizenden doden zijn te betreuren en de bevolking draagt diepe fysieke en psychologische littekens — terwijl politieke en logistieke blokkades de wederopbouw en hulpverlening blijven frustreren.