In 'Denkend aan Holland' probeert een statushouder contact te maken met zijn nieuwe omgeving

In dit artikel:

Acteur George Tobal draagt solovoorstelling Denkend aan Holland, waarin hij een pas erkende statushouder speelt die tussen publiek op de speelvloer beweegt. De voorstelling — geschreven en geregisseerd door Floris van Delft (WAT WE DOEN) in samenwerking met George Tobal Producties — onderzoekt het leven na het azc en plaatst toeschouwers actief als figuranten die het verhaal mede vormgeven.

Tobal wisselt zijn moedertaal af met verzorgd Nederlands en leest fragmenten voor uit een boek dat zijn personage schrijft. Door mensen uit het publiek (naam noemen, meeknikken) direct aan te spreken worden kleine, realistische ontmoetingen zichtbaar: hulpverleners, buren, toevallige kennissen. Die minimale interactie versterkt de werkelijkheidservaring zonder veel theatrale inzet van het publiek te vragen.

De voorstelling bouwt op naar een indringende vervlechting van twee levens: de beginnende vreugde en hoop van de nieuwkomer en een ander fragment over een hoogopgeleide vluchtelinge die vernedering en uitbuiting meemaakt in laagbetaald werk. Waar het verhaal begint met optimisme, eindigt het in wanhoop: omringd door mensen, maar gefrustreerd door de maatschappelijke weerstand tegen volledige deelname.

Denkend aan Holland is een vervolg op de grotere productie uit 2020 naar Rodaan Al Galidi (Hoe ik talent voor het leven kreeg), waarin Tobal eerder de rol van Semmier speelde en veel mensen met een vluchtverleden betrokken waren. De nieuwe solo maakt op een toegankelijke, direct invoelbare manier duidelijk hoe pijnlijk de overgang van opvang naar ‘normaal’ bestaan kan zijn.