Ik zag op de geboortedag van Cruijff weer eens de finale van het WK '74 en toen gebeurde er iets in mijn brein | column Herman Sandman

In dit artikel:

Terwijl hij vertrouwde beelden van het WK voetbal 1974 zag, werd de schrijver toch gegrepen door onbekende fragmenten en bijzondere teksten in een documentaire over dat toernooi. Het bracht hem terug naar zijn jeugd, met de sfeer van de jaren zeventig: lange haren, kenmerkende mode, oude voertuigen en een tempo van het leven dat nog niet 24/7 was. Zijn vrouw, die de beelden nog niet kende vanwege een gezin zonder interesse voor voetbal, sloot aan en onthulde dat het die dag toevallig de geboortedag van Johan Cruijff was. Dit leidde tot het aanbevelen van een film over Cruijffs periode bij Barcelona aan hun zoon, een moment vol emotie. Hoewel de schrijver zelf naar een theatervoorstelling van Daniël Lohues ging, bleef hij emotioneel betrokken bij het WK, vooral tijdens de finale. Ondanks dat hij de uitslag al zijn hele leven kende, voelde hij opnieuw de hoop op een Nederlandse overwinning, wat zijn diepe verbondenheid met het toernooi en het verleden onderstreept.