IJsblokjes van gletsjerijs uit Groenland worden verkocht in Dubai: 'Ze willen daar het allerbeste'
In dit artikel:
Groenlandse ondernemers zetten gletsjerijs en smeltwater om in een luxeproduct: bevroren blokjes uit de fjord bij Nuuk worden sinds kort verkocht aan bars en restaurants in Dubai. Het bedrijf Arctic Ice, opgericht door de Deens-Tunesische ondernemer Samir Ben Tabib met twee Groenlandse partners, verpakt zes blokjes in een driehoekig doosje en vraagt daar ongeveer 30 euro per doosje voor. De eerste commerciële zending van circa 22 ton vertrok twee jaar geleden; de voorraad heeft volgens de oprichters een waarde van zo’n 2,5 miljoen euro. Een nieuwe lading wordt in september opgehaald.
Het aanbod beperkt zich niet tot ijsblokjes: de Groenlandse overheid gaf in de afgelopen vijf jaar dertien exportvergunningen aan zes bedrijven voor smeltwater en gletsjerijs. Eén bedrijf gebruikt het smeltwater al voor sterke drank. Arctic Ice heeft ook toestemming gekregen om gletsjerwater af te tappen via een dam en pompsysteem; voor twintig jaar mag het bedrijf tot 10 miljard liter per jaar exporteren. De ondernemers zeggen al contracten te hebben afgesloten voor miljarden liters met landen in het Midden-Oosten, maar noemen de afnemers niet.
De werkwijze is selectief: teams varen het fjord in om transparante, luchtloze “zwart ijs”-stukken te vinden, takelen die aan boord, laten bacteriologische tests uitvoeren in een Groenlands laboratorium en verzenden ze diepgevroren via Denemarken naar Dubai, waar het ijs wordt gesneden en verpakt. Naast horecaklanten blijkt er een onverwachte markt te zijn bij topmodellen en influencers die het ijs gebruiken bij huidverzorging; de ondernemers benadrukken dat het water zeer zuiver is.
De handel riep felle kritiek op toen The Guardian erover publiceerde: online ontstond verontwaardiging over het commercialiseren van ijs van snel smeltende gletsjers en de keuze voor een afzetmarkt in een olieproducerende regio. Arctic Ice weerlegt dat door te stellen dat de ingezamelde ijsblokken anders in zee zouden smelten en dat het transport naar volle containerschepen efficiënter kan zijn dan lokale, energie-intensieve ontzilting. Groenlands handelsminister Naaja Nathanielsen ziet de export als een welkom premiumproduct dat de economie kan diversifiëren naast visserij en toerisme, maar erkent dat consumptie altijd een prijs heeft.
Belangrijke vragen blijven open: wat zijn de ecologische gevolgen van grootschalig aftappen van gletsjerwater, hoe verhoudt transport- en verwerkingsenergie zich tot lokale ontziltingsmethoden, en welke maatschappelijke grenzen gelden bij het vermarkten van natuurfenomenen die symbool staan voor klimaatverandering? De discussie toont de spanning tussen economische kansen voor Groenland en ethische- en milieuzorgen rond het gebruik van smeltend ijs als luxeartikel.