Iedereen wijst naar elkaar: Wie draait op voor kosten van gedumpte dieren zoals de parkiet in Veurne?
In dit artikel:
Bij een wandelpad in Veurne werd bijna twee maanden geleden een verwaarloosde groenwangparkiet met kooi gedumpt. De vogel werd door politie afgegeven bij opvangcentrum Nally's Papegaaien in Oedelem; dat rekende de transportkosten van ongeveer 25 euro door aan de stadsdiensten. De stad plaatste nadien een opsporingsbericht om de eigenaar te vinden en de rekening mogelijk op hem of haar te verhalen. Nally’s benadrukt echter dat terugbetaling vaak illusoir is en dat alleen de transportkost een fractie vormt van de totale opvangkosten (voeding, verwarming, dierenarts).
Nathalie Lycke van Nally’s wijst erop dat gemeenten formeel verantwoordelijk zijn voor gevonden dieren op hun grondgebied, maar in de praktijk vaak weigeren tussen te komen. Het centrum vraagt particulieren die afstand willen doen doorgaans 50 euro per vogel; wie dieren illegaal dumpt ontloopt zo die bijdrage. Nally’s is het enige Belgische opvangcentrum dat gespecialiseerd is in papegaaien en krijgt vogels uit het hele land, wat het financieel en logistiek zwaar belast.
SOS Reptiel in Ichtegem ervaart vergelijkbare problemen bij reptielen en amfibieën. Verantwoordelijke Mario Goes zegt dat zij circa 100 dieren per jaar binnenkrijgen en dat slechts zelden eigenaren terugkeren. SOS Reptiel factureert haal- en afhandelingskosten (circa 15 euro voor legale dieren, 25 euro voor illegale) en vraagt bij adoptie 50 euro per dier. Sommige gemeenten zoals Brugge en Roeselare vergoeden soms mee, maar de meeste sturen facturen weg.
Beide opvangcentra draaien op vrijwilligers en overleven dankzij kleine adoptiegelden en donaties; langdurige opvang van niet-herplaatsbare dieren kan decennialange kosten met zich meebrengen. Wanneer dieren door overheid in beslag zijn genomen wegens verwaarlozing, kan de dienst Dierenwelzijn soms een kleine subsidie toekennen. Een recent voorbeeld toont dat chipregistratie soms wél reunies mogelijk maakt — met dankbare giften tot gevolg — maar dit is uitzondering, geen regel.