Hypocrisie ten top: Ongekozen Von der Leyen waarschuwt Trump voor inmenging in democratie

vrijdag, 12 december 2025 (15:37) - Dagelijkse Standaard

In dit artikel:

Ursula von der Leyen reageerde tijdens een exclusief gala-interview in Brussel fel op de nieuwe Amerikaanse Nationale Veiligheidsstrategie van president Donald Trump en vicepresident JD Vance. Die Amerikaanse strategie stelt volgens het artikel dat massale immigratie de Europese samenlevingen aantast, dat zwakke leiders het toelaten en dat de EU zichzelf dreigt te verliezen — een analyse die Von der Leyen als ongewenste inmenging bestempelde en waarop zij de nadruk legde op democratische principes: “Het zijn de kiezers die bepalen wie de leiders zijn…”.

De auteur wijst echter op een vermeende paradox: Von der Leyen staat aan het hoofd van de Europese Commissie zonder direct kiesmandaat. Ze werd in 2019 benoemd via onderhandelingen tussen regeringsleiders en fracties in het Europees Parlement, niet door een rechtstreekse volksstemming. Daarmee presenteert het stuk haar kritiek op buitenlandse bemoeienis als ironisch en discutabel, omdat haar positie volgens de schrijver niet gestoeld is op dezelfde directe legitimiteit die zij van de VS eist.

Het artikel tekent een scherp contrast tussen de Verenigde Staten — waarin leiders volgens de auteur rechtstreeks door burgers worden gekozen — en de EU-top, die meer op achterkamertjespolitiek en bureaucratische procedures zou steunen. De nieuwe Amerikaanse veiligheidsvisie zou daarnaast signaleren dat Europa aan samenhang en identiteit verliest, waardoor het strategische belang voor bondgenoten als de NAVO vermindert. Als reactie kondigde Von der Leyen onder meer een ‘Democracy Shield’ aan om buitenlandse beïnvloeding van Europese verkiezingen tegen te gaan; de schrijver ziet dat als een defensieve zet van iemand zonder breed draagvlak.

De kernboodschap van het opiniestuk is dat Europa volgens de auteur niet gered kan worden door ongekozen bestuurders maar door leiders met een duidelijk mandaat en beleid dat rekening houdt met culturele en sociale samenhang. Het stuk eindigt met een pleidooi voor vernieuwing binnen de EU en suggereert dat het tijd is voor andere politieke gezichten aan de top.