Honkbal? Doodsaai, dacht AD-verslaggever Wietse, nu zit hij om 03.00 uur 's nachts nog voor de tv

woensdag, 20 augustus 2025 (12:18) - Algemeen Dagblad

In dit artikel:

AD-verslaggever Wietse Dijkstra beschrijft hoe hij na jaren van onverschilligheid zeven jaar geleden volledig verzonken raakte in honkbal, vooral door zijn liefde voor de Milwaukee Brewers. Een vakantiebezoek in 2018 aan een MLB-wedstrijd van Tampa Bay wekte zijn eerste belangstelling, maar een play-offduel van de Brewers thuis voor de tv maakte hem fan: de naam, de clubkleuren en vooral de hartstocht van een fanatieke aanhang raakten hem. Vijf jaar later zat hij met zijn zoon in het American Family Field; sindsdien verstoort het volgen van de club geregeld zijn nachtrust in Nederland vanwege het tijdsverschil.

Dijkstra legt uit waarom honkbal hem zo fascineert: het spel is onvoorspelbaar, elk moment kan de uitkomst kantelen en de confrontatie tussen werper en slagman is als een westers duel. Kleine theatrale rituelen – zoals de pistoolgebaar van werper Abner Uribe – maken het voor hem extra aantrekkelijk. Hij waardeert ook de underdog-identiteit van de Brewers: een kleinere club met beperkte middelen die telkens probeert door te stoten naar de World Series, iets wat de aanhang nog nooit heeft meegemaakt.

De praktijk van het fan-zijn betekent veel kijken, lezen en luisteren. Het reguliere MLB-seizoen telt 162 wedstrijden, waardoor er bijna dagelijks wedstrijden zijn; door het tijdsverschil kijkt Dijkstra vaak ’s nachts of begint de volgende ochtend met samenvattingen, boxscores, fanaccounts en podcasts (onder andere van Chuck Freimund). De rollercoaster van hoogtes en dieptes hoort erbij: dramatische uitschakelingen, zoals in 2018 tegen de LA Dodgers en vorig jaar de pijnlijke Wildcard-verlies tegen de New York Mets door Pete Alonso, maakten hem alleen maar meer betrokken.

Dit seizoen verrassen de Brewers vriend en vijand: na ruim driekwart seizoen staan ze bovenaan de MLB en bereikten ze een clubrecord van veertien zeges op rij. De belangrijkste architect van het succes is Pat Murphy, een voormalig assistent-bondscoach van het Nederlands team, die vorig jaar de rol van manager overnam en direct tot manager van het jaar werd gekozen in de National League. Murphy, veeleisend maar vaderlijk, krijgt vooral lof in de Amerikaanse pers — zijn relativerende en mensgerichte aanpak leverde zelfs een viraal moment op waarin hij tijdens een interview een opgerolde pannenkoek uit zijn hoodie deelde, waarna pocket pancakes in het stadionmenu verschenen.

Dijkstra erkent dat zijn bevlogenheid misschien overdreven is, maar beschouwt het volgen van de Brewers als een nieuwe, intensieve hobby die hem zowel slapeloze nachten als veel plezier bezorgt — en die hem het leven van een underdog op het hoogste honkbaltoneel intens laat meemaken.