Hoe Papendal ontplofte na de uitspraak: 'Wirklich, Michel? Wirklich?'

In dit artikel:

Op Papendal veranderde de sfeer woensdag van gespannen onzekerheid in ongekende euforie toen Vitesse hoorde dat het hoger beroep was gewonnen en de club blijft terugkeren in het betaald voetbal. Het besluit kwam omstreeks twaalf uur en zorgde vrijwel direct voor heftige emotionele reacties in het trainingscomplex: personeel en vrijwilligers vielen elkaar in de armen, er vloeiden tranen en er klonken kreetjes van opluchting.

Voorman van de Sterkhouders Michel Schaay rende door de gangen en omhelsde de net geëmotioneerde hoofdtrainer Rüdiger Rehm, die verbaasd uitriep: „Wirklich, Michel? Wirklich?” en later „Das ist doch unmöglich!”. In de kantine werden champagneflessen in de koeling gezet en bier geschonken; medewerkers en supporters vierden dat „de club gered” was. De telefoon van de persvoorlichter stond roodgloeiend door landelijke media die direct reacties wilden, waarna een persconferentie werd aangekondigd.

De overwinning werkt als een bevestiging voor Schaay en zijn medestanders: waar hij en anderen eerder als optimistisch of naïef werden bestempeld, wordt hun volhouden nu gezien als doorslaggevend. Ook clubiconen en vrijwilligers deelden in de opluchting. Aanvoerder Alexander Büttner, die aanbiedingen van andere clubs afsloeg om Vitesse niet in de steek te laten, sprak over „lastige en moeilijke” weken en reed samen met Edward Sturing later richting Korenmarkt om met supporters te feesten. Oud-teammanager en vrijwilliger Wim Jansen benadrukte hoe het rumoer onder Arnhemmers intens wordt bij goed en bij slecht nieuws.

Kortom: na weken van onzekerheid leverde het hoger beroep de gewenste uitkomst op en ontlaadde de opgebouwde spanning zich in een uitbundige, gemeenschappelijke viering waarin bestuur, spelers, vrijwilligers en supporters hun opluchting en trots deelden.