Hoe Palestijns land officieel Joods bezit wordt: bureaucratisch landjepik
In dit artikel:
Israël versnelt de juridische annexatie van land op de Westelijke Jordaanoever ten koste van Palestijnen. Recent gaf het Israëlische kabinet toestemming om eigendom te registreren in het deel van de Westoever dat volledig onder Israëlische controle staat, een gebied waar sinds 1968 geen privébezit officieel is vastgelegd. Ongeveer 60 procent van dit gebied, waar veel Joodse nederzettingen liggen, wordt binnen twee maanden kadastraal geregistreerd. Hierbij nemen Israëlische autoriteiten de beslissing over landeigendom, wat in de praktijk vrijwel altijd ten gunste van Joodse kolonisten uitvalt.
Deze maatregel maakt deel uit van een bredere strategie om Palestijnen van hun land te verdrijven, aldus Sarit Michaeli van mensenrechtenorganisatie B'Tselem. Het beleid wordt ondersteund door extreemrechtse politici zoals minister van Financiën Bezalel Smotrich, die spreekt van een "soevereiniteitsrevolutie" en impliciete erkenning geeft aan een feitelijke annexatie. De Verenigde Naties bestempelen dit besluit dan ook als illegaal.
Tegelijkertijd probeert de Palestijnse Autoriteit sinds 2016 land te registreren om eigendomsrechten te formaliseren, ook in gebieden onder Israëlische controle, en om Palestijnen en hun nakomelingen die zijn verdreven het eigendom te laten claimen. Het nieuwe besluit verbiedt echter de Palestijnse Autoriteit nog langer land te registreren, wat een verdere belemmering vormt voor Palestijnse eigendomsrechten.
Critici stellen dat de Israëlische rechter altijd de Joodse claims prioriteit geeft boven die van Palestijnen, waardoor juridische processen een instrument worden voor etnische zuivering. Deze kabinetsbesluiten gaan samen met de goedkeuring voor de bouw van 22 nieuwe nederzettingen, de grootste uitbreiding in decennia, wat het conflict verder escaleert.
Michaeli prijst initiatieven zoals het Nederlandse voorstel tot een Europees onderzoek naar Israël, maar waarschuwt dat de internationale gemeenschap onvoldoende doortastend is zolang ze alleen symbolische maatregelen neemt en de samenwerking voortzet, ondanks de systematische verdrijving van Palestijnen.