Hoe laten we onze 7-jarige aan meer prikkels wennen?
In dit artikel:
Een moeder beschrijft de complexe situatie van haar zevenjarige zoon die diepgaande trauma- en hechtingsproblemen heeft, wat zich uit in hyperalert gedrag en een laag tolerantie voor prikkels. Door nieuwe en drukke situaties raakt hij vaak emotioneel overbelast, wat leidt tot meltdown-achtige reacties zoals neervallen, huilen en boos worden. Om dit te voorkomen, houden ze thuis een strak ritme aan en bereiden ze uitstapjes goed voor met uitleg en visuele hulpmiddelen. Hoewel de jongen vroeger gemakkelijk aan activiteiten meedeed, wordt het nu moeilijker om zich aan te passen. Een voorbeeld is hun beslissing om slechts één avond van de avondvierdaagse mee te lopen, wat bij hem heftige teleurstelling en tranen veroorzaakt. De moeder worstelt met schuldgevoelens over de grenzen die ze stelt en vraagt zich af of haar zoon niet 'gewoon' moet leren omgaan met zijn overprikkeling.
Traumaspecialist Renée Uittenbogaard legt uit dat het zenuwstelsel van kinderen met trauma- en hechtingsproblematiek vaak zo ontregeld is dat ze moeite hebben prikkels te verwerken, waardoor overprikkeling voorkomen moet worden. Ze benadrukt dat trauma telkens oude pijn activeert en dat gehechtheidsproblemen betekenen dat het kind onvoldoende vertrouwen heeft in de steun van ouders. Het vraagt om therapeutisch opvoeden met professionele ondersteuning om emoties te reguleren. Ze raadt een traumabehandeling aan waarbij het hele gezin betrokken wordt om de draagkracht en prikkeltolerantie van het kind te vergroten. Uiteindelijk zal het kind meer ruimte willen en moeten krijgen om zelf te ontdekken, wat met zorgvuldige loslating gepaard gaat.
Psychologe Tischa Neve adviseert daarnaast om samen met het kind grenzen voorzichtig op te rekken en hem actief te betrekken bij het maken van keuzes rondom deelname aan activiteiten. Zo kan hij leren zijn energie en prikkels te doseren en ervaart hij meer regie over wat wel en niet kan. Het spreken over teleurstelling en het bieden van een veilige, liefdevolle omgeving helpt volgens haar om emoties beter te verwerken en kan meltdown-episodes mogelijk verzachten. Beide deskundigen onderstrepen het belang van professionele traumatherapie, waarbij het kind en gezin ondersteund worden in het omgaan met de gevolgen van het trauma, terwijl ze ook oefenen met vergroten van zelfstandigheid binnen veilige kaders.