Hoe 'de Jordaan van Delft' zijn ziel weet te behouden, ondanks studenten en expats
In dit artikel:
Het Westerkwartier in Delft begon als een arbeiderswijk en is in een halve eeuw veranderd van volksbuurt tot gewilde stadswijk voor studenten, expats en yuppen, terwijl nieuwbouwproject Nieuw Delft er nu aan vastligt. De buurt, die in 2027 150 jaar bestaat, ontstond rond 1877 toen akkerland plaatsmaakte voor goedkope woningen voor werknemers van onder meer de Gist- en Spiritusfabriek. De straten zijn op kleine blokjes huizen gebouwd en nog altijd merkbaar klein van schaal — zoals een bewoner treffend zegt: de wijk is oorspronkelijk voor paard en wagen ontworpen, niet voor grote moderne vrachtwagens.
Oud-bewoners zoals Mien Halbe (90) herinneren zich nog het vroegere leven: een badhuis in de Van Bleyswijckstraat, veel buurtfeestjes met Kerst en Sinterklaas, en een gemeenschap met winkels op elke hoek. Later trokken studenten massaal in; Marlies Wagener was een van hen en herinnert zich een buurt met een groenteboer, slager en schoenmaker. Die kleine winkeltjes zijn veelal verdwenen en maken plaats voor woningen en bewoners met meer koopkracht. Sinds het begin van deze eeuw stegen de huizenprijzen; de ondergrondse ligging van de spoorlijnen zo’n tien jaar geleden gaf die waardestijging nog een extra boost.
Toch blijft er volgens bewoners nog veel buurtzin bestaan. Historicus en bewoner Hans Steenks publiceerde een boek over de wijk en organiseert rondleidingen; verwijzingen als “de Delftse Jordaan” onderstrepen de historische identiteit. Evenzo dragen jongere bewoners bij: buurtinitiatieven planten geveltuintjes, kwamen in actie voor klimtuinen en winnen lokale prijzen — dit jaar sleepte een groep uit de wijk de titel Groenste Buurtje van Delft binnen. Die ‘groenspurt’ keert het idee om dat mensen naar het groen moeten verhuizen; in plaats daarvan wordt het groen naar de compacte buurt gehaald.
Plaatsen als het pleintje bij de kinderopvang, de wijk- speeltuin Westerhonk en het voormalige Westerpopfestivalterrein zijn belangrijke sociale knooppunten waar nieuwe herinneringen worden gemaakt. Tegelijk liggen sporen van het verleden nog in de straatnamen, oude bedrijven en een enkele overgebleven snackbar die de tijd lijken te hebben overleefd. Kortom: het Westerkwartier is getransformeerd, maar bewoners houden door verhalen, buurtprojecten en kleine openbare ruimtes de ziel van de wijk levend.