Hitlers Schatkaart: 'Het is ronduit opmerkelijk te noemen dat nooit eerder iemand al deze historische raakvlakken heeft benoemd'
In dit artikel:
In het negende deel van ‘De jacht op Hitler’ wordt diepgaand ingegaan op een cryptische boodschap uit een muziekstuk, ‘de Marsch Impromptu’, die fungeert als schatkaart met verborgen aanwijzingen over Hitler. De focus ligt op de zin ‘Kein Wasser Kalt’, waarin Hitler zijn sterfjaar 1945 (afgekort als 45) en de leeftijdsrelaties met zijn moeder Klara (die in 1907 overleed) verwerkt heeft in complexe cijfer- en anagramsystemen, gebaseerd op eeuwenoude vrijmetselaarcodes. Deze codes bevatten zowel numerieke patronen als taalspelingen die Hitler schijnbaar bewust combineerde om zijn lot en die van zijn familie symbolisch vast te leggen.
De uitdrukking ‘Kein Wasser Kalt’ wijst volgens de analyse op een koude, onherbergzame locatie met sneeuw en ijs, vermoedelijk de plaats van Hitlers graf of ‘Wolvenhol’. Het waterthema speelt een centrale rol in Hitlers denken en obsessies, van zijn belangstelling voor de levens- en vernietigende krachten van water tot symboliek in de Bijbel en alchemie. Water is verweven met zijn persoonlijke geschiedenis, onder meer door de dood van zijn broertje Otto met een waterhoofd, en met bredere nazi-overtuigingen, zoals de productie van zwaar water voor de atoombom en de verwijzingen naar slagvelden als Waterloo.
Hitler zag zichzelf als een door God voorbestemde figuur en gedroeg zich volgens de auteur als een ingewijde vrijmetselaar die met cijfers en letters zijn levensverhaal en missie codeerde. Het artikel benadrukt dat zulke verborgen boodschappen alleen te ontcijferen zijn door kennis van het eeuwenoude vrijmetselaarsysteem, dat volgens de schrijver een tijdloze en ultieme vorm van geschiedschrijving is. De cryptische zin ‘Kein Wasser Kalt’ zou bovendien de woorden ‘Swastika’ en ‘Klara’ bevatten, symbolen die voor Hitler uiterst belangrijk waren en waarmee hij zijn levensidealen en testament tot uitdrukking bracht.
Samengevat onthult het stuk een fascinerende interpretatie van Hitler als meesterlijke codeur die met een vrijmetselaarsgeheimschrift zijn dood, afkomst en wereldbeeld verstopte in ogenschijnlijk simpele zinnen, waarbij water als motief centraal staat en zijn levensverhaal in een mystiek kader plaatst. De analyse suggereert dat het echte verhaal van Hitler via dit systeem nog steeds te achterhalen is, ondanks decennia van verborgenheid en censuur.