Het was arrogant, het was gruwelijk, het was schandalig, het was lachwekkend

In dit artikel:

Columnist Hugo Borst reageerde onmiddellijk na de wedstrijd tegen Litouwen met een scherpe, verontwaardigde analyse. Vanuit de radiostudio noemde hij de prestatie van het Nederlands elftal arrogant en lachwekkend: tegen de 143e op de wereldranglijst speelde Oranje slordig en onzorgvuldig. Borst richt vooral zijn pijlen op middenvelder Jerdy Schouten — die volgens hem directe verantwoordelijkheid droeg voor twee tegendoelpunten — en op bondscoach Ronald Koeman, die Schouten in de rust niet wisselde. Die beslissing leidde bij Borst tot diepe frustratie; hij ziet in Koeman iemand die er niet in slaagt spelers te prikkelen of op scherp te zetten.

Borst verwijst ook naar de brede verwachtingen rond Nederland: veel internationals spelen in de Premier League en er wordt soms gesproken over wereldtitelambities, maar tegen landen zonder status vallen steeds weer steekjes. Hij somt concentratieverlies, gemakzucht en gebrek aan scherpte als oorzaken. Rafael van der Vaart noemde de eerste helft volgens Borst zelfs een geval van "werkweigering". Virgil van Dijk riep op tot zelfreflectie, maar Borst concludeert cynisch dat gebrek aan winnaarsmentaliteit deels gekoppeld is aan het Nederlandse DNA: “we zijn losers”, schrijft hij.

Tegelijkertijd geeft Borst een pluim aan Memphis Depay: hij scoorde twee keer en passeerde Robin van Persie als topscorer aller tijden van Oranje, iets wat Borst waardeert ondanks Depays impopulariteit bij een deel van het publiek. Borst pleit niet expliciet voor Koemans ontslag, maar stelt fundamentele vragen over leiderschap en motivatie binnen de nationale selectie en drukt daarmee een diepgevoelde onvrede uit over aanhoudende inconsistentie.