Het verschil tussen wel of geen emotionele verwaarlozing in een relatie

In dit artikel:

Jonice Webb, deskundige op het gebied van emotionele verwaarlozing, bespreekt in een video hoe jeugdtrauma invloed heeft op relaties. Emotionele verwaarlozing ontstaat vaak in de kinderjaren en blijft onopgemerkt bij veel mensen. Deze personen hebben moeite om hun gevoelens te uiten en zoeken onbewust partners die vergelijkbare emotionele tekorten hebben ervaren. Dit leidt ertoe dat in veel relaties beide partners emotioneel verwaarloosd zijn opgegroeid, wat problemen veroorzaakt.

Webb legt uit dat mensen zonder deze achtergrond zich doorgaans niet eenzaam voelen binnen hun relatie en makkelijk op elkaar kunnen steunen. Daarentegen ervaren partners die beide emotioneel verwaarloosd zijn vaak afstand en eenzaamheid, omdat zij geleerd hebben hun emoties te onderdrukken en daardoor niet volledig contact maken. Dit overlevingsmechanisme uit de jeugd zorgt ervoor dat zij gevoelens vermijden en gesprekken oppervlakkig houden, wat de relatie in diepgang belemmert.

Doordat emoties essentieel zijn voor een sterke band en het gevoel van verbinding, leidt het ontbreken daarvan juist tot gevoelens van eenzaamheid, ook als de partner fysiek aanwezig is. Bovendien voelen mensen met emotionele verwaarlozing zich vaak niet volledig gezien door hun partner, omdat zij niet al hun authentieke emoties tonen. Hierdoor kan de relatie haperen in wederzijds begrip en nabijheid.

Kortom, jeugdige emotionele verwaarlozing zorgt ervoor dat partners zich onzeker, afstandelijk en eenzaam voelen binnen relaties, wat aangeeft hoe belangrijk het is om bewust te zijn van deze onderliggende dynamiek bij het aangaan en onderhouden van intieme verbindingen.