Het trucje van Femke Wiersma was zo doorzichtig, net als dat van Dick Schoof

In dit artikel:

Op Prinsjesdag zette Den Haag deze keer liefde en uiterlijk in als afleidingsmanoeuvre, schrijft Angela de Jong. Met een dunne Troonrede in het vooruitzicht kozen meerdere bewindslieden bewust voor oogstrelende momenten: minister Vincent Karremans poseerde met zijn hand op de zwangere buik van zijn partner, Sophie Hermans verscheen met haar vriendin, en Femke Wiersma liet zich demonstratief kussen door een donkerharige man die zij eerder in een interview nog als ex had genoemd — een duidelijk signaal dat die status gewijzigd is.

Volgens de columniste is dit geen toeval maar een oude mediatruc: politiek publiek verleiden met persoonlijke scènes om aandacht af te leiden van inhoudelijke tekorten, zoals het gebrek aan daadkracht richting boeren. Premier Dick Schoof deed volgens haar een poging in hetzelfde straatje, maar kwam onhandig over. In een kort tv-moment bleef hij hangen bij het uiterlijk van zijn vriendin en oogde daardoor minder serieus, zeker gezien de serieuze kwesties die op het spel staan.

De kern van De Jongs kritiek is dat zulke bliksemafleiders op korte termijn werken — ze trekken de nieuwsgierigheid en media-aandacht — maar op den duur kunnen vervelen of het bestuur ondermijnen als de inhoud uitblijft. Ze roept impliciet op tot meer ernst en daadkracht van leiders, in plaats van het inzetten van romantische aandachtstrekkerij om politieke zwakte te verbloemen.