Het masker valt af: Lale Gül en Jort Kelder vinden PVV'ers te dom voor de politiek (De elite keert zich tegen het volk)
In dit artikel:
In een felle bijdrage reageert de auteur op een fragment uit het praatprogramma Nieuws van de Dag, waar schrijver Lale Gül samen met Jort Kelder pleitte voor een Tweede Kamer vooral gevuld met academici. De kritiek richt zich op wat de schrijver ziet als openlijke minachting van de elite tegenover praktische beroepen: als voorbeeld wordt PVV-Kamerlid Rachel van Meetelen genoemd, die eerder een poffertjeskraam runde en in het gesprek werd weggescheven als 'niet geschikt' voor het politieke werk omdat ze geen universitaire achtergrond heeft.
De schrijver bestempelt die opvatting als het symptoom van een ‘diploma-democratie’: het idee dat een papiertje gelijkstaat aan bestuurlijke bekwaamheid. Volgens de auteur zingt deze houding van arrogantie en afstandelijkheid, en leidt ze ertoe dat vaklieden, ondernemers en boeren — mensen die volgens de tekst echte ervaring hebben met economie, natuur en hard werken — buiten de politieke besluitvorming worden gehouden. De stikstofcrisis wordt door de auteur zelfs aangewend als voorbeeld van beleid dat volgens hem grotendeels door theoretische modellen van academici is veroorzaakt en daardoor de praktijk beschadigt.
De bijdrage wijst ook naar concrete voorbeelden: politici met academische achtergronden zoals Mark Rutte, Sigrid Kaag en Rob Jetten worden genoemd als bewijs dat diploma’s geen garantie zijn voor goed bestuur. Tegelijkertijd krijgt Lale Gül extra kritiek omdat zij, afkomstig uit een milieu dat door elites vaak wordt bekritiseerd, zich volgens de schrijver nu bij diezelfde grachtengordel elite heeft aangesloten. Raymond Mens, die ook aan tafel zat, wordt geprezen omdat hij de elitaire redenering niet volgde.
Centrale stelling: de Tweede Kamer moet een afspiegeling van de samenleving blijven, met meer vakmensen — poffertjesbakkers, slagers, verpleegkundigen, vrachtwagenchauffeurs — die praktische kennis en levensinzichten inbrengen, in plaats van uitsluitend theoretici. De tekst bevat een oproep tot verzet tegen de vermeende minachting van de elite en roept lezers op petitities te tekenen, onder meer tegen het zien van abortus als een mensenrecht.
Kort gezegd: de auteur veroordeelt een elitevertegenwoordiging op basis van diploma’s, verdedigt praktische ervaring als politieke meerwaarde en waarschuwt voor de gevolgen van beleid dat volgens hem te veel op academische theorieën is gestoeld.