'Het kan wél' van Rob Jetten betekent 'We staan voor niets'
In dit artikel:
In de laatste weken van de campagne ziet D66, onder leiding van Rob Jetten, in de peilingen een stijging — mede gevoed door een opvallend vriendelijke media-aandacht — maar volgens de auteur schuilt daar weinig inhoudelijks achter. Waar anderen in de campagne juist helderheid over mogelijke coalities bieden (Henri Bontenbal zei dat hij bij keus eerder richting VVD zou gaan; Dilan Yesilgöz sloot PVV en GL-PvdA uit), blijft D66 vaag over politieke voorkeuren en programma. De slogan en affiches zijn doelbewust nietszeggend gehouden, waardoor kiezers zelf mogen invullen wat “Het kan wél” bedoelt.
De verkiezingsrekenkunde maakt duidelijk waarom die onduidelijkheid speelt: een links blok (GL–PvdA, CDA, D66) komt rond de 65 zetels uit; een rechtse as zonder PVV (VVD/CDA/JA21/BBB) haalt nu nog geen zestig. Zonder overstap van PVV-stemmers is een rechts kabinet onwaarschijnlijk. JA21 en BBB hebben volgens de schrijver wel inhoud en stemmen, maar kunnen de PVV niet vervangen; VVD en CDA zullen, gezien eerdere ervaringen, moeilijk volledig toelaten dat Geert Wilders de sleutel krijgt.
Jetten wordt in de tekst gepresenteerd als mediageniek: optredens in De Slimste Mens, vriendelijke portretten in kranten en een zachte behandeling in programma’s als Nieuwsuur hebben zijn imago versterkt. De kritiek is dat die media-aandacht belangrijke vragen over beleid—migratie, uitzettingspraktijk, verdragswijzigingen, klimaatbeleid tijdens zijn ministerschap—niet scherp lieten toetsen. Veel beloften die D66 schetst, zouden bovendien afhangen van Europese afspraken of langlopende juridische veranderingen, waardoor concrete uitvoering onzeker blijft.
De conclusie van de auteur is hard: D66 biedt vooral stijl en symboliek, weinig stabiele inhoud, en presenteert zich zodanig dat kiezers een eigen invulling kunnen geven aan de beloften. Dat noemt hij een ernstige vorm van misleiding, omdat de partij de ambitie heeft te regeren zonder duidelijke beleidsfundering.