Het kan altijd erger, steek daarom maar een kaarsje aan voor Trump
In dit artikel:
Europa moet wakker worden: de grootste geopolitieke bedreiging vormt niet alleen Donald Trump — luidruchtig, onberekenbaar en ego-gedreven — maar vooral wat er ná hem kan komen. De auteur waarschuwt dat Trump weliswaar destructief is, maar door zijn impulsiviteit enigszins stuurbaar en tijdelijk; het echte gevaar schuilt in een opvolger als J.D. Vance en de ideologische machine achter hem.
Wie en wat: J.D. Vance, inmiddels prominent binnen de Republikeinse beweging, wordt neergezet als een berekende en ideologisch gerichte figuur die democratische instituties wantrouwt, streeft naar orde, hiërarchie en culturele homogeniteit, en politieke tegenstanders en onafhankelijke media wil neutraliseren. In tegenstelling tot Trump bouwt Vance op doctrine en structuur, waardoor zijn krachten continu en systematisch zouden kunnen worden ingezet om macht te herinrichten.
Wanneer en waar: de dreiging speelt direct rond de volgende fase van de Amerikaanse politiek (denk aan 2028 en de periode tussen nu en dan). De consequenties zijn trans-Atlantisch: een ingrijpende verandering van de relatie tussen de Verenigde Staten en Europa, waarbij solidariteit kan omslaan in conditionele loyaliteit en Europa dreigt te vervallen tot een grotendeels volgzame regio.
Waarom dit alarmerend is: onder Vance zou het Amerikaanse buitenlandbeleid ideologisch agressiever kunnen worden — minder partnergericht en meer instrumenteel, met afpersende handelspraktijken, harde houding tegenover Oekraïne en andere geopolitieke keuzes die Europa kwetsbaar maken. Binnenlands zou een Vance-regime kunnen werken aan het uithollen van scheiding der machten, aan het beperken van oppositie en persvrijheid, en aan het onderbrengen van ambtenaren in een ideologisch keurslijf. Dat proces zou de VS doen kantelen richting een illiberale democratie, met wereldwijde gevolgen.
Interne dynamiek bij de Republikeinen: Trumpisme heeft de partij vergaand getransformeerd; veel fracties zijn overdonderd. Er zijn alternatieve krachten — Marco Rubio, opportunistisch, of dynastieke opties via Ivanka Kushner — maar Vance heeft samen met zijn aanhangers momentum. Mogelijke machtsconstructies omvatten scenario’s waarin Trump als ceremoniële of bijzondere functionaris aanblijft terwijl anderen de feitelijke macht opeisen (vergelijkingen met het Poetin-Medvedev-model worden genoemd).
Gevolgen voor Europa: Als Washington onder Vance vervreemdt van de liberale orde, verliest Europa een betrouwbare ideologische bondgenoot. Economische en militaire samenwerking zouden afhankelijk worden van politieke gehoorzaamheid; Europese autonomie en democratische waarden komen onder druk. Tegelijkertijd kampen veel Europese landen met eigen interne polarisatie, het imploderen van middenpartijen en externe dreigingen (Rusland, China), waardoor het continent kwetsbaar is voor de cascades van een verzwakte trans-Atlantische as.
Aanbeveling en conclusie: Europa moet strategisch en politiek reageren door middenpartijen te verenigen en te streven naar meer samenwerking op economisch, cultureel en militair vlak, zodat het continent weerbaar blijft in een post-Trump-wereld met autoritaire leiders als Poetin, Xi of Vance-achtige figuren. Cynisch gesteld: liever de chaotische, minder ideologische Trump dan een gedisciplineerde ideoloog die de democratische rechtsstaat systematisch wil omvormen. De oproep is dringend: bouw een sterk, democratisch Europees front voordat het te laat is.