Het kabinet wil garnalenvissers hun gang laten gaan in natuurgebieden. Niet alle vissers zijn daar blij mee
In dit artikel:
BBB-staatssecretaris Jean Rummenie heeft recent een natuurvergunning voor garnalenvisserij in Natura 2000-gebieden toegekend voor meer dan twintig jaar, ondanks wetenschappelijke rapporten die wijzen op een meetbare ecologische impact van deze visserij, zoals bodemberoering, bijvangst en verstoring van de voedselketen. Dit besluit, genomen zonder instemming van de betrokken Garnalenadviescommissie waarin onder andere natuurorganisaties en vissers zetelden, leidde tot kritiek en onvrede onder natuurclubs en een aantal vissers. Natuurorganisaties trokken zich terug uit het overleg en kondigden juridische stappen aan, omdat de vergunning afwijkt van het eerder door wetenschappers gedragen rapport Eijsackers en volgens hen onvoldoende rekening houdt met natuurbehoud.
Garnalenvisser Johan Rispens uit Zoutkamp, recent onderscheiden voor zijn inspanningen om het imago van de visserijsector te verbeteren, benadrukt het belang van duurzame vangst en het behoud van de natuur voor toekomstige generaties. Hij onderstreept de noodzaak van heldere regels om chaos en overbevissing te voorkomen en deelt de kritiek op het lange vergunningentraject. Rispens en andere vissers kozen bewust voor kleinere, efficiënte schepen en zetten in op minder visuren, wat volgens wetenschappers op termijn kan leiden tot een grotere garnalenvoorraad.
De garnalenvisserij kampt echter met teruglopende voorraden, vermoedelijk door klimaatverandering, waardoor de economische situatie van vissers onder druk staat. Hoewel garnalen sinds 2007 MSC-gecertificeerd worden met afspraken over vismethodes en quota, nam het aantal deelnemende vissers af door economische en ecologische uitdagingen. Sommige vissers stappen uit het keurmerk, wat de duurzaamheidsgeloofwaardigheid aantast. Tegelijkertijd blijven vissers en belangenverenigingen streven naar verduurzaming, maar zien zij ook politieke besluiten en vergunningen als cruciaal voor hun toekomstzekerheid.
De spanning tussen visserijbelangen en natuurbehoud blijft groot, waarbij natuurorganisaties stellen dat meer bescherming en beperkingen nodig zijn om het ecosysteem te behouden, terwijl vissers pleiten voor praktische en langdurige vergunningen die hun bestaansrecht garanderen. De komende jaren beloven verdere discussie en evaluatie te brengen, waarbij toezeggingen zijn gedaan over herziening na evaluatiemomenten om zowel ecologische als economische belangen te balanceren. Tegelijkertijd leeft binnen vissersgemeenschappen zoals die van Zoutkamp nog steeds een gedeeld gevoel van verbondenheid en traditie rondom de garnalenvisserij, die van groot belang is voor zowel de lokale economie als cultuur.