Het debuut van Sheena Patel is een tijdsbeeld
In dit artikel:
Sheena Patel presenteert in haar debuutroman Ik ben fan een bijtend portret van hedendaagse jaloezie en klasbewustzijn, verteld in felle, ratelende monologen van een jonge vrouw die geobsedeerd is door een perfecte, rijke influencer. De verteller kent intieme details van het leven van “de vrouw door wie ik geobsedeerd ben”: haar kleding, haar boodschappen, haar interieur — en verlangt niet zozeer naar de spullen zelf maar naar de onmiskenbare goede smaak en het soepele, zorgeloze bestaan dat daarmee samenhangt.
Het boek situeert zich in het tijdsbeeld van sociale media: toegang tot iemands leven via Instagram maakt de kloof zichtbaarder en tegelijk verlokkelijker, maar tast de echte maatschappelijke ongelijkheid niet aan. De verteller kan foto’s bekijken, een jas aanraken of een hond lenen, maar ze kan nooit daadwerkelijk onderdeel worden van die wereld. Patel toont hoe het moderne fan-zijn anders voelt dan vroeger: waar popsterren vroeger nog het offer leken te brengen, presenteren influencers een leven van #selfcare dat jaloezie en wrok aanwakkert zonder de oude troost van lijden.
Centraal staan innerlijke tegenstrijdigheden: de hoofdpersoon verlangt naar rijkdom, een mooie partner, kinderen en creatieve erkenning, maar verwerpt tegelijk precies het gedrag en de keuzes die dat succes zichtbaar maken. Ze wil financieel onafhankelijk worden om van schrijven te leven, maar verafschuwt vrouwen die hetzelfde bereiken; ze wil graag in talkshows verschijnen, maar niet haar huidskleur gebruiken om daartoe te komen. Die morele en identiteitsworstelingen geven de roman haar scherpe, ironische toon.
Patel plaatst dit persoonlijke drama tegen een bredere culturele achtergrond: Britse jonge schrijvers leggen volgens haar vaker de vinger op klasse en kleur, en sociale media maken die kloven schrijnender omdat ze minutieuze inkijk geven in andermans leven. Ik ben fan is daarmee een tijdsbeeld en een aanklacht tegelijk — over consumptie, performativiteit en de onbehagelijke manieren waarop verlangen en moraal elkaar in het digitale tijdperk bijten.