Herwijnense 'Bert d'n Uil' kan het heel goed vinden met de duiven: 'Er wordt te veel geklaagd tegenwoordig'

In dit artikel:

In Herwijnen zit de 77‑jarige Bert van Arkel op een tuinstoel, met koffie, een shaggie en een grote pot vogelvoer binnen handbereik, terwijl twee duiven uit de hoge bomen op zijn hand komen eten. Al generaties heet de familie officieel Van Arkel, maar in het dorp worden ze ‘D’n Uil’ genoemd — een bijnaam die volgens Bert voortkomt uit het ‘s nachts geld tellen’ van zijn voorouders.

Bert woont niet meer op de voormalige, volgens hem ‘mooiste boerderij’ van Herwijnen; die plek werd ooit door zijn familie verlaten en is nu een weekendhuis. Hij blikt met nostalgie terug op vroeger maar toont zich tevreden over het heden: na jaren werken in de lokale ‘bottenfabriek’ (De Kluif) heeft hij AOW en pensioen en vindt hij dat er tegenwoordig te veel wordt geklaagd. Tuinieren bevalt hem: zonnebloemen sieren de heg en een zeis hangt als grijsglorie aan de muur — af en toe loopt hij ermee de bermen langs, al wil hij geen klusjes van de gemeente doen.

De trots van Bert staat in de tuin: een 42‑jaar oude Opel Kadett, waarvan hij meenam dat die weinig gereden is en binnen had gestaan. De oude eigenaresse herkende het exemplaar ooit langs de Waaldijk. De klassieke auto levert hem onderweg veel praatjes op — in tegenstelling tot een dure Mercedes, die volgens hem geen contact oproept — en voorbijgangers vragen regelmatig of ze hem mogen kopen; dat is niet aan de orde.

Vakanties maakt hij niet meer, maar dat lijkt niet te deren: tussen duiven, zonnebloemen en de schaduw van zijn huis heeft Bert genoeg kleine genoegens om zich thuis te voelen.