Henk Vermeer en zijn BBB pleiten alwéér voor meer windmolens (en voor meer staalslakken)

In dit artikel:

Begin dit jaar wees de auteur al op de dubbelzinnige rol van BBB-voorman Henk Vermeer: publiekelijk profileert hij zich als tegenstander van wind op land, maar zijn partij steunt tegelijkertijd plannen voor grootschalige windenergie. Vermeer reageerde destijds furieus, maar de schrijver ging alsnog het BBB-programma na en ontdekte dat de partij formeel voorrang geeft aan de verduurzaming en het behoud van Tata Steel.

Recent heeft het demissionaire kabinet — waar BBB deel van uitmaakt — een intentieverklaring (JLOI) getekend om twee miljard euro aan staatssteun aan Tata Steel te verstrekken voor verduurzaming. Die plannen vergroten het energieverbruik van de fabriek flink; om die extra vraag te dekken is grootschalige windenergie, onder meer op zee, praktisch onvermijdelijk. Daarmee staat het standpunt van BBB tegen winduitbreiding scheef tegenover het beleid dat zij zelf mede ondersteunt.

Daarnaast bevat de JLOI een omstreden voorwaarde over staalslak: Tata mag doorgaan met de exploitatie van dat restproduct als grondstof en de hoeveelheid daarvan tot 40% opvoeren. Staalslak wordt nu verkocht voor toepassingen als wandelpaden, maar er is veel zorg over vervuiling, gezondheidsschade en schade aan de visserij — met name Zeeuwse vissers. Een alternatief zou zijn staalslak als afval te behandelen en Tata daarvoor te laten betalen, maar de huidige afspraak draait dat om: de staatsteun creëert ruimte voor Tata om extra te verdienen aan het afzetkanaal voor slak in plaats van verantwoordelijk gehouden te worden voor de milieukosten.

Kort: BBB’s publieke anti-windretoriek botst met haar politieke steun voor een verduurzamingsplan dat juist meer windparken vereist, terwijl de afspraken rond staalslak vooral lasten voor omwonenden en vissers lijken te vergroten.