Handhaving stuurt De Danskaravaan weg van Molenplein in Ter Apel. 'Wij dansen op plekken waar het nodig is'
In dit artikel:
Architect Jurgen van der Ploeg (63) uit Haarlem trok vrijdagavond met zijn groep De Danskaravaan naar het Molenplein in Ter Apel om een silent disco te organiseren. Met zo’n dertig mededansers en honderden draadloze koptelefoons ontstond er een bont tafereel van alle leeftijden en achtergronden die samen dansten op uiteenlopende muziek — van disco en oude rock tot Arabische liedjes. Van der Ploeg had die middag ook al in het centrum en bij het aanmeldcentrum mensen uitgenodigd om ’s avonds mee te doen.
Het feest was van korte duur: handhaving verscheen en in overleg met de locoburgemeester werd het evenement stilgelegd omdat er geen vergunning was aangevraagd. Van der Ploeg reageerde teleurgesteld: „Dit hebben we nog nooit meegemaakt… Bureaucratie ten top.”
De Danskaravaan is geen eenmalig project maar een rondreizend initiatief dat stilte‑disco’s naar onverwachte plekken brengt: azc’s, dorpspleinen, zorginstellingen en afgelegen dorpen in binnen‑ en buitenland. Vorig jaar trokken ze een week met tenten en 150 koptelefoons door onder meer Trier, de Ardennen, de Vogezen en Noordwijk; straks volgen Slochteren, een vrouwenopvang in Emmen en twee Duitse locaties. Van der Ploeg organiseert ook wekelijks buitenbijeenkomsten bij de Muiderpoort in Amsterdam en heeft een appgroep van ongeveer vijfhonderd geïnteresseerden.
De drijfveer achter het project is verbindend: als architect wil Van der Ploeg de wereld leuker achterlaten, maar omdat bouwwerken traag zijn, zoekt hij met dansen een directe manier om mensen te verbinden en muren tussen groepen af te breken — ook wanneer er taalbarrières zijn. Hij noemt inspiratiebronnen als psychiater Bessel van der Kolk (over de genezende kracht van samen dansen en zingen), bisschop Desmond Tutu en de film Visages Villages. De actie in Ter Apel was bedoeld om vluchtelingen als individuen te zien en om vrolijkheid te brengen in een maatschappij die volgens hem soms hard en polariserend is. Het korte einde gaf echter aan dat zulke laagdrempelige initiatieven soms tegen regels en vergunningseisen aanlopen.