Handbalsters emotioneel na mislopen WK-brons: 'Team verdient meer, onszelf niet beloond'

In dit artikel:

De Nederlandse handbalsters grepen net naast brons op het WK dat in eigen land werd gespeeld. Na de verloren troostfinale tegen Frankrijk waren emoties hoog: spelverdeelster Dione Housheer barstte in tranen uit en noemde het verlies bijzonder pijnlijk, ook omdat routiniers Lois Abbingh en Estavana Polman hun laatste interland speelden in Rotterdam Ahoy. Voor Abbingh was de slotdag extra zwaar; ze kan het relativeren en is trots op het toernooiresultaat, maar het gemiste medaille-einde doet pijn. Polman voelt eveneens trots, maar had liever met brons afscheid genomen.

Oranje ging vol vertrouwen de wedstrijd in — eerder in het toernooi had Nederland al van Frankrijk gewonnen — maar in de beslissende wedstrijd ontbraken de scorende kansen. Housheer wees op te veel individuele acties in de aanval en gebrek aan kwaliteit in de kansencreatie; wanneer Frankrijk vrijwel elke aanval benutte, werd terugkomen lastig. Housheer forceerde met een fraaie late treffer nog de verlenging, maar daarin nam Frankrijk snel de leiding, waarna Nederland steeds gehaaster moest spelen en daardoor minder goede kansen kreeg.

Doelvrouw Yara ten Hole omschreef het gevoel als verdrietig en emotioneel, maar erkende de steun van het publiek en verwacht vanaf morgen met meer trots terug te kunnen kijken. Al met al blijft er trots op het verloop van het toernooi, maar ook teleurstelling omdat het team in het finaleweekend meer had willen bereiken.