Guido Weijers (48): 'Ik ben geen trek-maar-aan-mijn-vingercabaretier meer'
In dit artikel:
Guido Weijers (48) begon 25 jaar geleden als een jonge cabaretier met “veertig pagina’s losse grappen” op het Cameretten Festival en won daar de publieksprijs. Sindsdien bouwde hij zichzelf op van kleinschalige zalen naar Carré en de Ziggo Dome en maakte hij zeventien voorstellingen, waaronder elf Oudejaarsconferences. Waar hij ooit bekendstond om zijn hoge grapdichtheid, zijn ‘turbotheater’ en het zogeheten ‘zapcabaret’, heeft hij in de afgelopen jaren een duidelijke koerswijziging doorgemaakt.
Een pittige relatiebreuk en vooral de dood van een goede vriend (46) vormden het keerpunt. Die gebeurtenissen dwongen Weijers tot reflectie: hij besloot alleen nog tijd te besteden aan mensen en activiteiten die hem energie en vreugde geven. Op het podium vertoont zich die verandering in minder jagen op succes en meer ruimte voor stiltes, kwetsbaarheid en eerlijkheid. Waar hij vroeger elk leeg moment met een grap vulde uit angst voor stilte, kiest hij nu bewust voor pauzes en persoonlijke verhalen; zijn shows bevatten nu meer filosofische reflectie naast de humor.
Het publiek volgt hem grotendeels in die ontwikkeling. Volgens Weijers zijn er altijd mensen die vooral voor de lach komen, maar veel bezoekers blijken juist te waarderen dat ze na de voorstelling nog op het verhaal kauwen. Hij merkt dat reguliere toeschouwers meegroeien met zijn stijl en dat zijn sociale media minder louter grapjes bevatten en vaker persoonlijke inzichten. Vaak ontvangt hij intense reacties: mensen die door zijn optredens of gelukscolleges in moeilijke momenten iets hebben kunnen veranderen of erkennen dat ze hulp nodig hebben.
Naast cabaret geeft Weijers ook zogenaamde gelukscolleges voor bedrijven en instellingen: inhoudelijke, op onderzoek gestoelde lezingen over wat geluk is en hoe het te beïnvloeden valt. Die sessies noemt hij vergelijkbaar met een “grappige TED-talk” — inhoudelijk zwaar, licht verteerbaar door humor — terwijl zijn theatervoorstellingen juist humoristisch blijven met een steeds persoonlijkere inslag.
Weijers benadrukt dat geld nooit zijn drijfveer is geweest; het gaat hem om betekenis en het plezier van optreden. Een klein, onverwacht hoogtepunt in zijn carrière was een optreden in een Antwerpse kroeg voor 47 onbekende toeschouwers, waarin hij zich opnieuw wist te bewijzen en het gevoel kreeg echt in het moment te leven. Hij overweegt vaker zulke internationale, kleinschalige uitstapjes te maken.
Achtergrond: Weijers groeide op in Boxmeer (1977), studeerde vrijheidsmanagement en studeerde in 2001 af. Zijn debuutshow Oxymoron speelde hij 350 keer; sinds 2016 maakt hij deel uit van de Gabbers (met Roué Verveer, Jandino Asporaat en Philippe Geubels). Ondanks zijn succes zegt hij geen acteur te zijn maar zichzelf te spelen. Na een periode van minder plannen heeft hij één concreet doel: volgend jaar weer een Oudejaarsconference maken.