Grote zorgen door Wmo-hervorming: 'Mensen die al op zijn, wordt het nog moeilijker gemaakt'

In dit artikel:

Het kabinet wil de eigen bijdrage voor de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) fors verhogen, waarbij het bedrag kan oplopen tot 328 euro per maand. Deze maatregel treft vooral mensen met een inkomen boven 135 procent van het sociaal minimum, die nu nog een vaste bijdrage van 21 euro per maand betalen voor hulp zoals huishoudelijke ondersteuning, woningaanpassingen en hulpmiddelen. Het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting (Nibud) waarschuwt dat deze stijging onbetaalbaar wordt voor veel mensen met een beperking, gezien hun vaak hogere kosten voor energie, voeding, vervoer en zorg.

Drie ervaringsdeskundigen illustreren de impact van deze voorgenomen veranderingen. Chris Hellegers (56), die lijdt aan een zeldzame auto-immuunziekte en volledig afhankelijk is van huishoudelijke hulp, vreest dat hij zijn ondersteuning zal verliezen, terwijl hij juist met zijn chronische pijn en vermoeidheid nauwelijks zelf het huishouden kan doen. Manon de Deugd (44) maakt zich zorgen over de zorg voor haar zoon Tygo (12), die een complexe zorgvraag heeft en een eigen leefruimte nodig heeft. Door de stijgende eigen bijdrage riskeren zij deze noodzakelijke aanpassing niet te kunnen betalen, wat zou kunnen leiden tot het uit huis plaatsen van haar zoon. Jeroen den Harder (49), die een onbekende spierziekte heeft en afhankelijk is van thuiszorg en hulpmiddelen, vreest dat hogere kosten de drempel om hulp te vragen te hoog maken, waardoor kwetsbare mensen thuis kunnen wegkwijnen.

Staatssecretaris Vicky Maeijer benadrukt dat de hervorming bedoeld is om de hulp betaalbaar te houden door inkomensafhankelijke bijdragen in te voeren en zegt dat opmerkingen van het Nibud worden meegenomen bij de verdere behandeling in de Tweede Kamer. Desondanks uit Ieder(in), de koepelorganisatie voor mensen met een beperking, grote zorgen over de betaalbaarheid van zorg voor mensen met een levenslange beperking. Directeur Deborah Lauria waarschuwt dat deze groep de prijs betaalt voor een financieel probleem dat zij niet heeft veroorzaakt. De voorgestelde wetswijziging zet daarmee de toegankelijkheid en continuïteit van essentiële ondersteuning onder druk, met ingrijpende gevolgen voor de levens van mensen met een beperking.