Groot portret van Trump op ministerie doet wenkbrauwen fronsen: "Steeds meer kritiek dat hij zich als dictator gedraagt"
In dit artikel:
Een reusachtig portret van president Donald Trump siert sinds begin deze week de voorgevel van het ministerie van Werk in Washington D.C.: een drielaagse banner met zijn inauguratiefoto en de slagzin "American workers first". De afbeelding valt op omdat het ongebruikelijk is dat een zittende Amerikaanse president zichzelf zo prominent in de hoofdstad etaleert, en omdat die zichtbaarheid samenvalt met de aanwezigheid van de Nationale Garde in de straten van Washington. Dat beeld wekt bij velen associaties met de massale leidersportretten van autoritaire regimes — denk aan Stalin, Mao of Kim — en leidt tot felle kritiek op sociale media en vanuit Democratische politici.
VC-correspondent Thomas De Graeve plaatst het gebaar in een bredere context: Trump profileert zich expliciet als de beschermer van Amerikaanse arbeiders, terwijl zijn beleid de afgelopen jaren juist gepaard ging met besparingen en verzwakking van vakbonden. De banner kan een poging zijn om dat tegenstrijdige verhaal te verhullen of om de aandacht te versterken richting Labor Day. Eerder hing al een Trump-billboard op het ministerie van Landbouw, naast een portret van Lincoln; ditmaal is de keuze voor een plaatje van Roosevelt opvallend en past in een patroon waarin Trump zichzelf met beroemde voorgangers vergelijkt.
De kritische reacties beperken zich niet tot symboliek. De banner wordt gezien als onderdeel van een bredere strategie om controle over de hoofdstad te versterken: Trump liet de Nationale Garde inzetten in Washington en Los Angeles, maakte zichzelf voorzitter van het Kennedy Center en dreigt met inzet van troepen in steden als New York en Chicago. Omdat Washington D.C. een federaal district is, heeft de president daar meer directe invloed dan in staten, en dat geeft volgens De Graeve ruimte om maatregelen uit te proberen en vervolgens te normaliseren.
Trump reageerde op de dictatorbeschuldigingen door de term zelf vaker te bespreken en te bagatelliseren — een tactiek die volgens De Graeve bedoeld is om de lading van het woord te verminderen en kritiek minder beangstigend te maken. Voor tegenstanders wekt dit juist angst dat institutionele grenzen en democratische normen onder druk komen te staan.
Kortom: het enorme portret boven het ministerie van Werk is meer dan een PR-act — het is een symbool in een groeiend debat over macht, beeldvorming en de mate waarin een president zijn greep op de hoofdstad en publieke perceptie probeert uit te breiden.