GroenLinks-PvdA'er Tom van der Lee wil nóg meer klimaatgeld: "Niets doen kost meer"

In dit artikel:

Tom van der Lee (GroenLinks-PvdA) riep recent op X op tot extra uitgaven aan klimaatmaatregelen omdat het IPCC volgens hem aangeeft dat opwarming boven 1,5 °C zeer waarschijnlijk is. De columnist in dit stuk keert zich fel tegen die oproep en beschouwt het voorstel als symptomatisch voor een bredere, volgens hem schadelijke klimaatagenda.

Wie: Tom van der Lee als pleitbezorger van meer klimaatuitgaven; de auteur als criticus van deze koers en van GroenLinks-PvdA in het algemeen.

Wat: Van der Lee wil verder investeren in CO₂‑reductie en maatregelen tegen klimaatgevolgen. De reactie stelt dat Nederland al strenge en dure klimaatregels heeft, met hoge energieprijzen, extra belastingen voor industrie en druk op boeren. De auteur beweert dat extra uitgaven vooral verdwijnen in consultants, klimaatafspraken en gesubsidieerde projecten zonder meetbaar rendement.

Wanneer en waar: De discussie speelt nu en concentreert zich op Nederland, in een wereld waarin landen als China en India juist doorgaan met kolencentrales. Ook wordt gewezen op voorbeelden in Europa (Duitsland, Frankrijk) die hun doelen versoepelen.

Waarom (argumenten tegen):
- Nederland draagt naar verhouding weinig bij aan de wereldwijde uitstoot (ongeveer 0,4%), dus extra nationale offers zouden globaal weinig veranderen.
- Strengere regels leiden volgens de auteur tot de‑industrialisatie: bedrijven vertrekken naar landen met goedkopere energie, wat economische achteruitgang en energiearmoede versterkt.
- Het pleidooi wordt bestempeld als morele houding of dogma, gedreven door superioriteitsgevoel in plaats van kosten-batenanalyse.

Alternatiefvoorstel: In plaats van meer regulering en grootschalige subsidies pleit de auteur voor investering in innovatie, het versterken van energiezekerheid en realistischer beleid dat economische schade beperkt.

Kern: de schrijver erkent het klimaatprobleem maar betoogt dat extra nationale uitgaven en regels onnuttig en schadelijk zijn als mondiale inspanningen ontbreken; hij roept op tot een pragmatischer focus op innovatie en energiezekerheid.