Greenwashing gespot! Zo herken je nep-duurzaamheid bij bedrijven

In dit artikel:

Greenwashing betekent dat bedrijven doen alsof ze duurzaam zijn, terwijl hun keuzes in de praktijk weinig bijdragen aan milieubescherming. Vaak gaat het om zichtbare, makkelijke maatregelen (bijvoorbeeld verpakkingen veranderen of één ingrediënt ‘biologisch’ noemen) terwijl tegelijkertijd andere belangrijke bedrijfspraktijken – zoals voortdurende productie van nieuwe telefoons die nauwelijks technische verbeteringen bieden – juist milieuonvriendelijk blijven.

Veelvoorkomende signalen zijn:
- CO2-compensatie zonder detail: bedrijven zeggen hun uitstoot te compenseren, maar geven zelden wát precies wordt gedaan (welke bomen, waar, op welke grondslag).
- Vage toekomstbeloftes: uitspraken over “100% duurzaam in 2040” klinken goed maar zeggen niets over de huidige stand en zijn moeilijk afdwingbaar.
- Enkel cosmetische aanpassingen: alleen de verpakking wordt ‘groen’ gemaakt of een product bevat slechts een paar procent plantaardige stoffen, terwijl die variant vaak duurder is.
- Overdreven marketingtaal: hoe harder een bedrijf prijkt met duurzaamheid, hoe groter de kans dat het vooral om imago draait.

Wil je weten of een bedrijf echt duurzaam handelt, vraag om concrete cijfers en bewijzen: meetbare doelen, tijdlijnen, audits of onafhankelijke certificaten, en specificaties van projecten (bijvoorbeeld plantlocaties en beheersplannen). Echte duurzame bedrijven zijn meestal transparant, geven heldere data en communiceren nuchter; greenwashers blijven vaag of ontwijkend. Je hoeft geen expert te zijn: kritische vragen stellen en letten op gedetailleerde antwoorden ontmaskert vaak of duurzaamheid marketing is of beleid dat wordt nageleefd.