Green en purple cochoa op Doi Inthanon
In dit artikel:
Marc Guyt neemt de lezer mee naar Noord-Thailand, waar vogels, natuur en fotografie samenkomen in één lange vogeltrek. Aan het begin van een zeven maanden durende wereldreis — vlak na de aankoop van zijn eerste huis en tegen het einde van de Europese winter — koos hij Thailand als eerste bestemming omdat het land in die periode zowel lokale soorten als talrijke overwinteraars uit Noord-Eurazië herbergt. Thailand huisvest bijna duizend waargenomen vogelsoorten en biedt een uitzonderlijk scala aan biotopen: van bergbossen in het noorden via moerassen en mangroves tot tropisch laagland en eilandhabitats.
Het centrum van zijn verhaal is Doi Inthanon, de hoogste berg van Thailand (2.565 m) en een magneet voor Noord-Aziatische soorten. Een geasfalteerde weg brengt je in korte tijd door verschillende klimaatzones — van droog loofbos tot mistig bergwoud — waardoor de berg een zeer productieve en toegankelijke trekpleister voor vogelaars is. Naast de rijke soortenrijkdom benadrukt Guyt ook het belang van natuurbescherming: sommige iconische vogels, zoals de zeldzame en ernstig bedreigde lepelbekstrandloper (spoon-billed sandpiper), hebben hoge beschermingsprioriteit en halen slechts kleine successen dankzij inzet van vrijwilligers en natuurbeschermers.
Persoonlijke anekdotes geven de tekst kleur. Guyt contrasteert de huidige toegankelijkheid van Doi Inthanon met de avonturen van Ben King, een legendarische onderzoeker die in de jaren ’60 wekenlang met dragers door oerwoud trok waar nu een weg ligt. Op praktisch niveau schetst hij ook het karige maar hartelijke verblijf bij Mr. en Mrs. Daeng: het restaurant halverwege de berg fungeert als informele logeerplek (de “green cochoa” en “purple cochoa” kamers) en als centrum van vogelverhalen onder reizigers.
Een van de meest levendige, niet-vogelgerelateerde herinneringen is een klein cultureel moment: verse bergaardbeien die Guyt deelt met de Daengs en die de lokale gewoonte illustreren om aardbeien met een snufje zout te eten — een smaakcombinatie die tot hilariteit leidt wanneer de auteur en de Daengs elkaars voorkeuren uitproberen.
Het hoogtepunt van de tocht is de jacht op twee zeldzame soorten: de green en purple cochoa. Na intensief vogelen vindt hij op de tweede ochtend in de schemering eindelijk een purple cochoa hoog in een fruitboom — een emotioneel en visueel hoogtepunt dat de missie rechtvaardigt. De green cochoa blijft nog op zijn wensenlijst staan.
Guyt sluit af met de belofte van meer avonturen (vogelobservaties “tussen de tijgers”) en laat een beeld achter van Doi Inthanon als een toegankelijke, biologisch rijke bestemming waar zowel recreatieve vogelaars als gedreven onderzoekers unieke kansen vinden — mits natuurbescherming blijft prioriteit.