Goldkimono over zijn plekkie in Oost, Lowlands en zíjn stad: 'Amsterdam paste meer bij mijn energie'

In dit artikel:

Martijn "Tienus" Konijnenburg, beter bekend als artiest Goldkimono, vertelt in Park Frankendael over zijn woon- en muzikale leven in Amsterdam-Oost. Volgende week staat hij als openingsact op de main stage van Lowlands — een plek die hij prettig vindt omdat het minder druk legt dan afsluiten en het publiek nog fris is. Zijn nieuwe album heet This one’s on the house; na de zomer begint hij een clubtour door Nederland.

Goldkimono woont al ruim tien jaar in Oost, vlakbij de Watergraafsmeer. Hij merkt weinig grote veranderingen in de buurt behalve het oprukken van koffietentjes: waar vroeger één Coffee Company zat, zijn er nu meerdere zaken vlakbij elkaar. Met een dochter en bakfiets ervaart hij wel dat mensen snel labels plakken, maar hij zegt dat een gesprek laat zien dat het beeld vaak te simplistisch is.

Zijn muzikale roots liggen deels in Amsterdam: zijn vader kwam uit de stad en had met zijn vader cafés, waaronder Congo Star op de Nieuwendijk. Zelf groeide Martijn op in Nieuwkoop, een beschermde dorpsomgeving waar hij kon opgroeien tussen natuur en avonturen. Zijn interesse in subculturen — kleding, skateboarden, hiphop, reggae — bracht hem als tiener regelmatig naar Amsterdam en later naar conservatorium Rockacademie in Tilburg, gevolgd door periodes in Utrecht en een werkfase in Los Angeles.

In LA voelde hij zich aanvankelijk een kleine speler, maar via contacten, onder meer door samenwerkingen met producers zoals Crada (Christian), kreeg hij toegang tot professionele kringen; Crada produceerde zijn debuutsingle To Tomorrow. Die internationale ervaring leerde hem dat succes vaak snel kan volgen als mensen een klik met je muziek hebben. Tegelijkertijd waardeert hij de culturele warmte en het historische stadscentrum van Amsterdam — iets wat hij in LA miste omdat die stad geen echt centrum heeft.

De artiestennaam Goldkimono ontstond eerder in Utrecht na een bezoek aan een vintagewinkel; de naam en esthetiek pasten uiteindelijk bij het geluid en de identiteit die hij met zijn soloproject wilde neerzetten. Hij onderscheidt het werk voor zichzelf van werk voor anderen vooral door het verschil in visie: bij opdrachten dien je iemands wereldbeeld, bij eigen werk geef je dat zelf vorm. Wat venues betreft heeft hij een voorkeur voor Paradiso en kleinere zalen; die bieden volgens hem meer connectie met het publiek dan grote arena’s of festivalpodia.

Kortom: Goldkimono combineert lokale verbondenheid in Amsterdam-Oost met internationale ervaring, zoekt in zijn muziek zowel persoonlijke echtheid als professionele samenwerkingen, en staat aan de vooravond van een belangrijke live-mijlpaal met de Lowlands-opening.