„Gevaar voor de volksgezondheid" houdt serie lezingen in Barneveld: wie is Barbara O'Neill?
In dit artikel:
Barbara O’Neill (72), een prominente voorlichter in alternatieve geneeskunde en lid van de zevendedagsadventisten, treedt deze maand in Nederland op ondanks een Australisch verbod. Vijf jaar geleden concludeerde de klachtencommissie voor de gezondheidszorg in New South Wales (HCCC) dat haar adviezen een gevaar voor de volksgezondheid kunnen vormen. Het oordeel leidde tot een spreekverbod: O’Neill mag in Australië geen gezondheidsadviezen meer geven, geen mensen behandelen en geen online bijeenkomsten uitzenden die vanuit Australië te volgen zijn.
O’Neill bouwt al meer dan twintig jaar een carrière op met alternatieve gezondheidsadviezen en publicaties. Volgens het HCCC-rapport verspreekt zij beweringen die medische risico’s kunnen veroorzaken: onder meer dat kanker een schimmel zou zijn die met zuiveringszout te behandelen is, dat antibiotica kanker kunnen veroorzaken, en dat kinderen natuurlijk tegen tetanus “gevaccineerd” zouden kunnen worden door voldoende water, goed slapen, gezond eten en spelen in de buitenlucht. Haar opvattingen zijn nauw verbonden met haar geloofsovertuiging; in reactie op het Australische verbod verwees zij naar goddelijke waarheden die niet te stoppen zijn.
Hoewel de beperkingen alleen voor Australië gelden, is O’Neill op tournee door Europa. De christelijke omroep en organisator Lightchannel TV – met banden met de zevendedagsadventisten – bracht haar naar Het Kruispunt in Barneveld onder de titel “Ontdek natuurlijke gezondheid”. De lezingen waren aanvankelijk uitverkocht; later werden extra tickets aangeboden. Lightchannel TV weigerde inhoudelijk te reageren op vragen over het uitnodigen van een in Australië bekritiseerde spreker.
Nederlandse toezichthouders treden pas op zodra zij zelf vaststellen dat adviezen schadelijk zijn, bijvoorbeeld na een klacht; de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd zegt daarom nu niets over O’Neills aanwezigheid. Tegenstanders, zoals de Vereniging tegen de Kwakzalverij, probeerden de komst te voorkomen en benaderden de locatieverhuurder, maar zonder resultaat. De beheerder van Het Kruispunt hield zich op de vlakte in de media, maar zei eerder dat het centrum slechts facilitair is en persoonlijk begrip had voor O’Neills religieuze basis van haar kennis. Catharine de Jong van de Vereniging tegen de Kwakzalverij waarschuwt dat mensen “op het verkeerde been worden gezet” en dat misinformatie schadelijk kan zijn, maar wijst erop dat verbieden moeilijk is zolang er geen concrete gezondheidsincidenten zijn.
De zaak illustreert het spanningsveld tussen vrijheid van meningsuiting en bescherming van de volksgezondheid, en toont hoe spreidingsbeperkingen in één land niet voorkomen dat omstreden gezondheidsadviseurs internationaal blijven optreden.