Gerrit (84) kan zijn scootmobiel niet meer opladen door strengere regels: 'Belachelijk'

donderdag, 4 september 2025 (14:03) - Algemeen Dagblad

In dit artikel:

Gerrit Bakker (84) uit Crabbehof (Dordrecht) is volledig afhankelijk van zijn scootmobiel: vanwege ademhalingsproblemen krijgt hij 24 uur per dag zuurstof en kan hij zonder het voertuig niet zelfstandig naar huisarts of winkels. Opladen deed hij altijd via een stopcontact in het trappenhuis van zijn flat, omdat zijn appartement en de smalle berging geen ruimte bieden om te draaien of de accu veilig te plaatsen.

Vorige week verwijderde woningcorporatie Woonhave echter de stopcontacten in het trappenhuis. Volgens Gerrit en zijn dochter Bianca gebeurde dat zonder waarschuwing: “Ineens waren ze weg.” De corporatie had eerder al bewoners geïnformeerd dat scootmobielen niet op vluchtroutes mogen worden geparkeerd, naar aanleiding van de strengere regels uit de Omgevingswet die accu’s en het brandrisico aanstippen. Woonhave reageerde niet op herhaalde verzoeken om uitleg.

De familie zocht naar alternatieven en kwam uit bij een speciaal ontwikkelde ‘scover’: een brandvertragende tent die over een scootmobiel kan worden geplaatst, brand detecteert en kan blussen, en tegelijk de vereiste vrije vluchtroute van meer dan 85 cm garandeert. De aanvraag voor zo’n voorziening via de Wmo loopt echter al maanden en het gezin heeft zelf niet de financiële middelen om de scover te kopen. Bianca: “We moeten toch iets. Anders is mijn vader de rest van zijn leven aan huis gekluisterd.” Als noodoplossing leggen ze nu tijdelijk een verlengsnoer vanuit de galerij naar het trappenhuis, ondanks de onzekerheid over de toelaatbaarheid daarvan.

Het probleem van Gerrit staat niet op zichzelf: veel woongebouwen uit de jaren ’60 en ’70 zijn niet ontworpen op de huidige groei van scootmobielen onder verouderende bewoners, terwijl wet- en regelgeving door het brandrisico van accu’s strenger wordt. De zaak illustreert de spanning tussen veiligheidsvoorschriften en de praktische mobiliteit van kwetsbare ouderen, en toont behoefte aan snelle, betaalbare aanpassingen of duidelijke oplossingen vanuit woningcorporaties en gemeenten.