Geniale meesterzet: Geert Wilders wordt zélf ondervoorzitter en gaat de Kamer domineren met de hamer

In dit artikel:

De PVV heeft onverwacht een prominente positie in het Presidium van de Tweede Kamer opgeëist: fractieleider Geert Wilders is benoemd tot ondervoorzitter. Dat gebeurde nadat de nieuwe Kamerpresident Thom van Campen (VVD) was gekozen; Martin Bosma (PVV) weigerde volgens het artikel om als ondervoorzitter te fungeren en stapte terug, waarna Wilders zelf de positie innam. Volgens het stuk is het ongebruikelijk dat een partijleider in deze rol plaatsneemt; doorgaans schuiven partijen een minder zichtbare Kamerkandidaat naar voren.

De reden achter Wilders’ stap wordt in het stuk uitgelegd als een strategische tegenzet: het zou een antwoord zijn op de keuze van D66, VVD en GroenLinks om Bosma te verdringen. Als ondervoorzitter kan Wilders regelmatig de plenaire vergaderingen leiden en de voorzittershamer hanteren wanneer Van Campen afwezig is, waardoor hij zichtbaarheid en invloed in de Kamerpresidiale leiding veiligstelt. De auteur schetst dit als een tactische “guerrilla”-zet: Wilders kan zo rechtstreeks orde houden en linkse Kamerleden ter orde roepen.

De samenstelling van het Presidium is verder divers: naast Wilders en Wieke Paulusma (D66) werden Marjolein Moorman (GL/PvdA), Harmen Krul (CDA), Joost Eerdmans (JA21) en Ingrid Michon‑Derkzen (VVD) benoemd. Het artikel belicht met name de benoeming van Eerdmans en het vermeende gebrek aan ervaring van Van Campen als kwetsbare factor.

Het stuk is partijdig van toon en benadrukt dat de PVV zich niet laat marginaliseren, verwijst naar het electorale draagvlak van de partij en koppelt de Kamerstrijd aan bredere politieke thema’s (met oproepen tot steun voor anti‑abortuspetities die in de tekst voorkomen). Ook wordt Wilders’ eerdere belofte genoemd om het kabinet “snoeihard” te controleren, waarmee zijn nieuwe rol als ondervoorzitter als onderdeel van die offensieve strategie wordt gepresenteerd.