Gemiste kans voor open doel | column Leo Oldenburger

In dit artikel:

Jürgen Locadia, in Emmen geboren en op dat moment clubloos, speelde in november volle minuten voor het nationale elftal van Curaçao en hielp met doelgerichte inzet zijn ploeg naar deelname aan het WK. Na een goede WK-kwalificatiewedstrijd en onder druk van bondscoach Dick Advocaat — die hem waarschuwde dat hij zonder club mogelijk niet geselecteerd zou worden — leek een terugkeer naar FC Emmen dichtbij.

Technisch directeur Nico Haak reageerde aanvankelijk enthousiast op de wens van Locadia om voor zijn geboorteclub te spelen. Onderhandelingen liepen via de advocate van Locadia (hij heeft geen zaakwaarnemer). Aanvankelijk vroeg de spits een fors salaris, maar hij ging uiteindelijk akkoord met een bedrag dat ongeveer een kwart bleek van zijn eerste eis — ruwweg een gemiddeld salaris voor de Keuken Kampioen Divisie (KKD). Dat maakte duidelijk dat Locadia bereid was een financiële concessie te doen om voor Emmen te tekenen.

Toch stokten de gesprekken. Eind oktober informeerde Advocaat nog eens naar de status; op 3 november zat Locadia niet in de selectie en werd hij vervangen door Jordi Paulina, die vervolgens tegen Bermuda scoorde. Toen een andere spits zich later voor de cruciale confrontatie met Jamaica afmeldde, werd Locadia alsnog opgeroepen en speelde hij op 19 november 92 minuten mee in de wedstrijd die Curaçao naar het WK bracht. Gedurende dit proces meldt Locadia’s advocate dat FC Emmen sinds 28 oktober niet meer heeft gereageerd op berichten van haar — waardoor een definitieve transfer niet rondkwam.

Het verhaal schetst zowel de sportieve winst voor Curaçao als een gemiste kans en onhandige communicatie van Emmen: een potentiële terugkeer van een lokale speler met symbolische waarde die door stilvallen van de onderhandelingen niet doorging.