Gelooft u nog in Sinterklaas?

In dit artikel:

Het stuk hekelt dat het Sinterklaasjournaal steeds vaker door volwassenen wordt gebruikt om eigen politieke opvattingen aan kinderen door te geven. Waar jarenlang het programma draaide om kleine dramatiek (verloren boeken, verdwenen Pieten) en kinderen doorgaans op het laatste moment gerustgesteld werden, heeft zich volgens de auteur in de afgelopen tien jaar een verschuiving voorgedaan: eerst met de invoering van anders gekleurde Pieten en de publieke rol van bekende gezichten die zich daartegen verzetten, en nu met een militarisering van het verhaal in 2025.

Kernpunten:
- Wie: volwassenen, mediabestuurders (NPO), veiligheidsinstanties zoals de NCTV, en publieke figuren die in het verleden Zwarte Piet speelden (bijvoorbeeld Georgina Verbaan, Erik van Muiswinkel) worden genoemd als acteurs in deze verschuiving.
- Wat: het Sinterklaasjournaal zou zijn omgevormd tot een voertuig voor politieke boodschappen — eerst cultureel-politieke discussies rond Pieten, nu boodschappen die kinderen voorbereiden op oorlog (militairen in het journaal, oproep tot het aanleggen van noodpakketten).
- Wanneer: lange traditie van Sinterklaasverhalen; de gekleurde-Piet-discussie speelt al ongeveer tien jaar; de kritiek op militarisering wordt gesitueerd in 2025.
- Waar: Nederlandse Sinterklaastraditie en publieke omroep (NPO).
- Waarom: de auteur ziet een groep volwassenen die hun agenda — variërend van culturele erkenning tot oproepen tot nationale paraatheid en anti-Rusland-retoriek — via een kinderprogramma normaliseert en daarmee de onschuld van het feest ondermijnt.

De schrijver vindt dat ouders onterecht belast worden met het verkoopbaar maken van zulke boodschap aan kinderen en roept NPO en betrokken instanties op te stoppen met wat hij ziet als het instrumentaliseren van een kinderfeest voor politieke doeleinden. Ter context: de NCTV adviseert over veiligheid en crisiscommunicatie; de discussie raakt gevoelige knelpunten tussen opvoeding, media-invloed en politieke framing.