Geen roze wolk voor Bernice Paulus uit Apeldoorn: „Ik was mijn geloofsvertrouwen kwijt"
In dit artikel:
Begin oktober 2024 komt bij de Apeldoornse Bernice Paulus na een slapeloze nacht de realisatie dat het écht niet goed gaat: ze wordt gekweld door angstaanvallen en indringende beelden — onder meer een voorstelling waarin iemand haar een mes tegen de keel zet — en is doodsbang en uitgeput. Bernice heeft een dochtertje, Julia, van drie maanden; hoewel ze aanvankelijk dankbaar is, verdwijnt vanaf ongeveer zes weken na de bevalling alle vrolijkheid.
De problemen vinden hun oorsprong in een opeenstapeling van risicofactoren. De zwangerschap verliep moeilijk: ernstige misselijkheid (zodanig dat ze aan het infuus moest), wekelijkse migraine, hoge bloeddruk en zwangerschapsvergiftiging, met een ingeleide bevalling op 37 weken en een langere ziekenhuisopname waardoor een normale kraamtijd wegviel. Na de geboorte lukt borstvoeding niet zoals gehoopt, en ook een verhoogde hartslag draagt mogelijk bij aan haar onrust. Rond zes weken ontstaan heftige angstklachten: ze durft niet meer naar buiten uit vrees slachtoffer van geweld te worden, zit soms uren bewegingsloos op de bank en verwaarloost huishoudelijke taken, terwijl ze haar baby wel blijft verzorgen.
Bernice ervaart daarnaast een ernstige twijfel aan haar geloof — iets nieuws voor haar — en voelt schaamte over de situatie. Na enige tijd deelt ze haar worsteling met ouders en vriendinnen en zoekt ze professionele hulp. Na de ingrijpende nacht in oktober krijgt ze slaapmedicatie en antidepressiva; deze behandeling, steun van haar man Steven, gesprekken en gebed helpen deels, maar niet volledig. Ze krijgt ook begeleiding van iemand van het psychopastorale team van hun hervormde kerk Eben-Haëzer, wat steun biedt bij vragen over Godsbeeld en het dagelijkse leven. Langzaam verbetert haar toestand; begin van de zomer is de depressie in remissie.
Bernice wil haar verhaal delen om taboe en schaamte te verminderen en roept op tot realistischere verwachtingen rond de eerste maanden met een kind. Ze benadrukt het belang van aandacht voor het psychische welzijn van pas bevallen vrouwen en het signaleren van problemen in de directe omgeving. Haar ervaring illustreert hoe biologische kwetsbaarheid, medische complicaties en gebrek aan rust samen kunnen leiden tot een postnatale depressie, ook bij iemand die daarvoor geen eerdere depressieve klachten had.