Geen pepperspray maar GPS-SOS noodknop

In dit artikel:

De moord op de jonge Lisa uit Abcoude heeft in politieke en publieke sfeer veel reacties losgemaakt, met name van Geert Wilders. Na de ontdekking dat de dader uit een AZC zou komen, gebruikte Wilders het incident om zijn anti‑immigratie-retoriek te versterken en pleitte hij direct voor de legalisering van pepperspray. De columnist vindt dat cynisch en hypocriet: Wilders waarschuwt voor ‘buitenlanders’ maar stemde de afgelopen jaren tegen voorstellen om geweld tegen vrouwen zwaarder aan te pakken.

De schrijver bekritiseert ook de praktische waarde van pepperspray als oplossing voor straatgeweld. In een handtas vol spullen moet een slachtoffer in korte, chaotische seconden het busje vinden, het veiligheidssysteem losmaken, richten en spuiten — vaak te laat, en bovendien bestaat het risico dat hetzelfde wapen tegen de gebruiker wordt ingezet. Pepperspray zou daarom meer schijnveiligheid dan echte bescherming bieden.

Als alternatief pleit de tekst voor een eenvoudig GPS‑gestuurd SOS‑medaillon, gekoppeld aan een alarmcentrale of rechtstreeks aan de 112‑meldkamer. Als voorbeeld wordt Imelda Bogaard uit Hoogvliet genoemd, voormalig medewerker van Zorgwinkel Siloam van de Lelie Zorggroep, die zulke apparaten al jaren draagt en verkocht; door gebrek aan klanten raakte ze intussen boventallig. Volgens de auteur is zo’n draagbaar alarm praktisch, snel inzetbaar en bewezen in lokale gemeenschappen — een betere investering in veiligheid dan het vrijgeven van pepperspray.

Verder bevat de tekst satirische zijstappen over sociale media en voetbaltransferpraat, die de ergernis over Wilders’ tweets en de mediadruk verwoorden. Conclusie: in plaats van politieke score te halen op de rug van een tragische moord, zouden concrete, doeltreffende veiligheidsmaatregelen voor kwetsbare mensen prioriteit moeten krijgen.